Naar aanleiding van ons eerdere artikel Verliefd op iemand anders – tips en advies leg ik uit hoe om te gaan met je geheime liefde als je je relatie niet wilt of kunt herstellen.
In dit artikel...
Goed nadenken
Uit de reacties uit ons eerdere artikel bleek dat er aardig wat mensen zijn die worstelen met dit lastige dilemma. Er hebben zich zelfs mensen gemeld die getrouwd zijn en kinderen hebben. Bedenk je goed wat voor gevolgen je beslissing zal hebben voor anderen, maar kijk ook naar jezelf.
Kijk jezelf diep in de ziel en vraag je af: ‘Voel ik me gelukkig bij mijn huidige partner?’ Is het antwoord overtuigend nee? Dan doe je er misschien goed aan om de relatie te verbreken. Ga vooral uit van je huidige relatie en je huidige geluksbeleving. De nieuwe verliefdheid kan een hoop spanning en vlinders veroorzaken, maar vroeg of laat zul je ook met die persoon in de dagelijkse sleur terecht komen. Wees realistisch, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Je nieuwe vlam zal ook doven, de verliefdheid zal verdwijnen. En dan? Denk erover na.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
Laat je gevoel spreken
Als je verliefd bent op een andere man of vrouw is dit een lastige beslissing om je huidige relatie te verbreken. Deze keuze maak je niet zomaar. Het kan een hele grote impact hebben op je persoonlijke geluk. Denk dus na en laat je gevoel spreken. Probeer door je nieuwe verliefdheid heen te kijken. Ga in gedachten terug naar de fijne momenten in je huidige relatie. Waarom heb je ooit voor hem of haar gekozen? Wat vind je zo leuk aan je nieuwe liefde? Zijn deze eigenschappen niet te ontwikkelen in je huidige relatie?
Je kunt ontzettend twijfelen, maar je hebt overal een gevoel over. Je kunt zelf het beste oordelen wat het meest aangenaam voelt. Gun jezelf de tijd om het voor jezelf uit te pluizen, maar wacht er niet te lang mee. Als je iemand pijn moet gaan doen kun je die persoon beter niet aan het lijntje houden. Je partner heeft er recht op dat je het vertelt, dan kan hij of zij het verwerken en verder met het leven.
Bang voor spijt
Wat nu als je besluit voor de nieuwe liefde te kiezen en het blijkt niet zo uit te pakken als je had verwacht? Spijt is eng in de liefde, en daarom ook de reden waarom je zo goed moet nadenken. Het kan goed zijn dat je geen tweede kans krijgt van je huidige lief. Zou je je huidige partner kunnen missen?
Maak de rekensom
Reken uit hoeveel mensen ongelukkig worden (of blijven) in beide situaties door jouw keuze. Hebben jij en je nieuwe vlam bijvoorbeeld beide een stabiel huwelijk en kinderen, dan dupeer je veel mensen met je keuze. Offer jezelf niet op, maar maak de overweging. Vergeet hierbij niet dat geluk voor een groot deel uit jezelf komt, niet uit anderen.
Praat met mensen die je vertrouwt
Belangrijk maar niet altijd nuttig. Bedenk dat ieder mens ook denkt vanuit zijn eigen belangen. Iemand die jou en je huidige partner altijd zo’n leuk stelletje vindt zal zeggen dat je moet blijven. Een ander heeft misschien hekel aan jouw partner en zal je aanmoedigen om te breken. Win advies in maar besef dat het hier om jouw leven gaat. Iedereen in je omgeving krijgt te maken met de consequenties van je keuze, en iedereen vindt hier iets van.
Het is aan jou
Liefde is een spel, en in een spel moet je soms lastige gokken wagen. Het kan goed uitpakken voor iedereen, het kan uitmonden in een slepend drama met veel verdriet. Hoe dan ook, je zult het moeten doen met wat je eigen gevoel zegt. Vrienden kunnen je helpen de knoop door te hakken, maar het is jouw beslissing.
Volg je hart maar ook je verstand. Relativeer je nieuwe verliefdheid, denk na over je huidige relatie. Vroeg of laat zul je tot een conclusie moeten komen. Blijf vooral niet te lang ronddwalen in het twijfelachtige gebied, iedereen moet door met zijn of haar leven.
Meer lezen over vreemdgaan en overspel
In de onderstaande boeken vind je meer inzichten, tips en ervaringen omtrent overspel en vreemdgaan.
Reacties
na 14 jaar weer contact met man, met wie ik toen ook een \\\"relatie\\\" naast mijn vriend had. Ben al die jaren verliefd geweest en het gevoel is gebleven en weer versterkt na 14 jaar contact. Ook op mijn huidige vriend ben ik een periode verliefd geweest, maar de verliefdheid van de andere man is altijd constant gebleven….
ik woon al 14 jaar samen met een man die 19 jaar ouder is dan ikzelf. de relatie is goed, alleen mis ik de intimiteit in deze relatie. Sinds 6 maanden heb ik een nieuwe baan, en al vrijwel van de eerste maand voelde ik een wederzijdse aantrekkingskracht met de planner op het werk. Ik kon me al van moment een heel goed met hem vinden, en het bleek wederzijds, want al snel kreeg mijn collega van hogerhand te horen dat hij wel heel erg in zijn element was als ik in zijn buurt was. We kunnen het zo goed vinden dat al snel iedereen mij zijn vriendinnetje begon te noemen. In het begin hadden we hier weinig moeite mee maar al gauw werden onze gevoelens naar elkaar steeds dieper en intenser, we konden echt alles aan elkaar kwijt en het aantal smsjes groeide met de dag. Deze man is 12 jaar ouder dan ik, 35 jaar getrouwd en 2 kinderen van bijna mijn leeftijd. Hij vertelde mij dat de relatie met zijn vrouw niet goed is en dat hij niet meer verliefd op haar is, het vertrouwde dat hij bij mij voelt heeft hij met haar niet meer. Andersom geld deze situatie ook voor mij en mijn vriend. In ieder geval, in korte tijd groeiden we zo naar elkaar toe, en werden we zo nieuwsgierig naar elkaar, dat we besloten om af te spreken buiten het werk. Van het moment dat we elkaar zagen sprongen de vonken ervan af. Daarna moesten en konden we niet anders dan elkaar zoveel mogelijk zien, en dan voornamelijk op het werk. We werken bij een groot bedrijf en de kans om gezien te worden door collega’s is groot, dus alles moest stiekem gaan. Dus voornamelijk naar elkaar lachen, seinen, gestolen kusjes, stiekeme aanrakingen. In teorie natuurlijk heerlijk totdat ik echt verliefd werd op hem. Het deed pijn, ik kon hem niet bij me hebben wanneer ik wilde, niet aanraken, niet bellen ect etc. Ook hij heeft het er heel moeilijk mee. Ik was vanwege ziekte een paar dagen vrij en toen kwam hij op de eerste dag geheel overwachts op ziekenbezoek, hij wilde mij zien, het kon hem niets schelen of mijn vriend ook thuis was of niet, hij wilde en moest mij zien. Toen duidelijk werd dat ik alleen thuis was zijn we verder gegaan dan verwacht. toen we even later hand in hand over onze situatie aan het praten waren vertelde ik hem dat ik verliefd op hem geworden was, en ik zag de tranen in zijn ogen, hij begreep het, voelde hetzelfde maar durfde niet aan de situatie in te geven vanwege zijn vrouw en het feit dat hij alles zou verliezen als het uit zou komen. De dag kreeg ik een telefoontje dat zijn vrouw erachter was gekomen omdat zijn auto voor mijn deur stond. Hij wilde stoppen. Ik ben er kapot van geweest, en heb dagen met een heel weeig gevoel rond gelopen. Ik ontweek hem, en collegas begonnen vragen te stellen wat er met ons aan de hand was. Dit is nu twee weken geleden, en net nu ik me bij deze situatie begon neer te leggen komen zijn telefoontjes en smsjes weer en merk ik dat hij alles doet om kort bij me te zijn, en me te spreken. En de geschiedenis herhaald zich als toen we elkaar net leerden kennen… Alles voelt zo vertrouwd bij hem, zijn blikken als hij naar me kijkt, als hij naar me lacht… zijn geur… Ik zit nu in tweestrijd.. weer toegeven of negeren omdat hij me al eens pijn heeft gedaan. Ik ben blij dat ik dit verhaal nu eindelijk heb kunnen vertellen want ik zit danig met deze situatie in mijn maag…
Ben 10 jaar geleden gescheiden van mijn ex, omdat ik verliefd was op een ander. Na anderhalf jaar alleen een nieuwe relatie dus nu 8 jaar. Zie hem graag maar hou van die andere. Hoor hem nog af en toe en hij wil met mij verder en gaat hieraan kapot. hij is de man van mijn nicht. Daar onze familie zeer hecht is lijkt dit voor mij onmogelijk maar ook ik ga hieraan kapot.
Ik zit zeker in deze drama en is van kwaad naar erger gegaan. Is beste om afstand te houden van wie je op verliefd ben en hou de huide vriend(in) bij. Spijt komt idd laat….
ik ben zelf gelukkig getrouwd heb 2 kleine kindjes en ben een goed leven.
maar tot een 2 maandjes geleden ontmoeten we een stel ook met 2 kleine kindjes. waarbij ik gelijk een hele speciale klik had met die man.
met zijn vrouw kan ik ook onwijs goed mee opschieten echt een top wijf.
maar de band tussen die man en mij is zo sterk dat we onwijze verlangen hebben naar elkaar.
ik ben verliefd. wat moet ik.
ik heb het al proberen te breken met die man. maar kan hem gewoon niet missen. huilend zat ik aan de tel dat het moest stoppen omdat de verlangens naar hem steeds groter worden en als dat andersom ook is dan is dat verdomd moeilijk
hij is te lief, aantrekkelijk en ik kan alles kwijt bij hem. maar andersom ook.
wat moet ik doen, ik weet als mijn man hier achter komt ik zijn hart zal breken.
hij betekend ook nog zoveel voor mij. ik weet niet wat ik zonder hem moet maar ook niet zonder die andere man
kan iemand mij helpen
Hmmm als ik dit zo lees, krijg ik het gevoel mijn verhaal hier ook te droppen, ik heb dus ook sinds maand of twee gevoelens voor een andere man ontwikkelt, gaat ook allemaal heel diep, alleen weet ik waardoor ik onbewust of misschien toch ook bewust naar opzoek ben geweest, ik heb nu 8 jaar een relatie met mijn parnter en sinds 9 maanden zijn wij trotste ouders van een zoontje… alleen onze relatie heeft nooit goed gelopen, wij hebben altijd gezegt, we kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar, begrijp me niet verkeerd, ik hou ontzettend veel mijn parnter, alleen ons verleden achtervolgt me, in onze ruzies die nogal veel zijn, woorden er met woorden gegooid die mijn geestelijk kapot maken, maanden geleden mij veel te jonge oma moeten verliezen aan de nare ziekte wat borstkanker genoemd word, daar had en heb ik nog altijd veel verdriet van, maar als er dan in ruzies word gezegt tegen mij door mijn parnter dat ik de hartklep kanker mag krijgen van hem (omdat hij dan zo kwaad is ) kan ik met mijn kop niet bij, ook is er al vele malen handgemeen geweest, ik ga niet alleen hem de schuld geven, ik heb ook geduwd, maar dat ik in de zomer koltruien aan heb omdat ik striemen in mijn nek heb en blauw plekken heb. zovaak gezegt, nog een keer en dan ben ik weg, zelf toen ik hoofzwanger was hebben we een keertje zon uit de hand gelopen ruzie gehad, dat ik in de hoek van de kamer lag vanwege een heftige duw, ergens diep van binnen weet ik dat ik moet opstappen, en het zo laten, maar nu, nu is er een ander, een ander die ik voor het eerst het hele verhaal heb verteld, en die geen geeft mij een gevoel dat ik in tijden niet gevoelt heb, maar ik heb een kindje een relatie een huisje boompje beestje gebeuren, iets opgebouwd waar ik bang voor ben om afstand van te doen omdat ik er misschien wel eens spijt van kan krijgen, ergens weet ik dat het niet goed is weg te gaan en in een nadree relatie te stappen, dat is iets waar ik over fantaseer, maar weet dat dat niet de weg is, heb mijn parnter verteld over de gevoelens, en dacht echt werkelijk dat ze gelijk minder werden voor die ander omdat het geen geheim meer was, maar langzamerhand komen ze weer helemaal terug. de ander heeft geen relatie meer wel een dochtertje, ik ben bang voor scheve gezichten, nu zijn we gestart met therapie, vanwege zijn agressie en onze problemen, maar weet niet of ik er 100% voor kan gaan, er zit iemand anders in mijn hoofd en heb mijn parnter beloofd die aan de kant te zetten, maar merk dat ik daar geen afstand van kan doen, van dat gevoel dat zo fijn voelt, maar ik voel me tegelijkertijd schuldig, ik kan gewoon niet meer helder naar denken door dit alles, en het overkomt je, ik ben gelukkig maar ook echt ongelukkig in mijn relatie, zo dubbel alles… zijn er mensen die hier een mening over hebben ??? wat moet ik doen ??? pffff ben echt op door dit alles, ik denk dat ik nog jonge vrouw v=ben van 26 en nog zoiets moois met een ander kan opbouwen. HELP!
Ik had een latrelatie van 13 jaar en werd toen verliefd op een andere mooie man, knettergek en nu ben ik jaloers omdat hij een andere oudere vrouw leuker vind.
En terug gaan naar mijn latrelatie
wil ik ook niet meer.
ik heb een relatie van 6 jaar met mijn huidige vriendin.Ik heb altijd gedacht dat zij de ware voor mij was totdat ik verliefd werd op mijn beste vriendin.Nu is mijn leven een hel weet niet wat ik moet. En leef met de pijn. Pijn in mijn hart. Waarom is dit mij overkomen blijft dan ook een brandende vraag. Waarom
Had een relatie van ongeveer 2 jaar die niet lekker liep en was op dat moment zwanger, maar verliefd op een andere fantastische man, die helaas al een tijdje getrouwd is en 1 kind heeft. We hebben nu al meer dan een jaar iets met elkaar. Mijn relatie heb ik verbroken tijdens mijn zwangerschap en ben nog steeds hartstikke verliefd op die getrouwde man. Helaas heeft hij in de tussentijd zijn vrouw zwanger gemaakt. Die kan elk moment bevallen.
De pijn in mijn hart wordt alleen maar erger. Het is ondraaglijk
Beste Nous,
Misschien makkelijk gezegd maar vergeet hem.
Door dat zijn vrouw nu zwanger is zal er waarschijnlijk een opleving in zij relatie komen. En in dit plaatje zal je niet meer voorkomen. Misschien een hard gezegd maar vandaag heb ik ook met mijn vriendin gebroken.
Hoewel het me heel veel pijn deed kon ik toch mijn zieke vrouw niet laten vallen. Zij is tenslotte mijn eerste liefde waar ik het opnieuw mee wil proberen. Ik ben veel mannen tegen gekomen die deze keuze ook moesten maken. En meestal is dit in het nadeel van de nieuwe verliefdheid omdat een hoop mannen toch de geborgenheid en bekendheid prefereren. Ik neem aan dat je een hele leuke vrouw bent die echt weer haar liefde zal ontmoeten. Een die vrij en onvoorwaardelijk is, want dat verdient ieder eerlijk mens toch.
Ik wens je veel sterkte en gelijk toe.
Groetjes Blue
Zit ook in een lastige dilemma. Ik heb een heel raar gevoel (dat heb ik nog nooit gehad) bij mijn collega. Hij is getouwd en heeft kinderen en ik ben ook getrouwd en heb jongere kinderen. Het rare is dat hij ook zo`n raar gevoel heeft tegenover mij en dat hij dat gevoel in zijn 21 jarige huwelijk nog nooit heeft gehad. We moeten ons zelf in bedwang houden, want ik wil niet mijn partner opgeven en hij ook niet. Nu is mijn vraag: wat moet ik doen? Want mijn collega en ik zijn nml bang dat we verder gaan.
ik heb ook zo\’n gevoel,
heb een op zich goed lopende relatie, getrouwd en een klein dochtertje. maar mijn hart gaat sneller kloppen als onze beste vriend binnenkomt. hij heeft duidelijk laten merken wat hij van mij vind, maar weet ook dat ik niet kan.
maar oeh wat doet dat pijn. vraag me echt af of ik niet te snel ben geweest. of zou het gewoon de sleur zijn, die er na 8 jaar is ingekropen.
voel me schuldig, dat ik zo kan denken,
droom van een leven met een ander, maar ben veel te bang dat of dat kapot gaat of ik mijn kind verliezen zal.
pfff, drama
Hoi, ik ben al meer dan 12 jaar getrouwd. Maar nu heb ik ineens gevoelens voor een vrouw welke niet meer mijn collega is. als ik bij haar in de buurt ben, heb ik zo’n sterke liefde gevoelens en weet ik niet wat te doen. Ik heb twee fantastische kinderen en een lieve vrouw, maar ik droom van de ander. Misschien gaat het over, maar het is echt niet leuk meer. De gehele dag denk ik aan haar; is verliefdheid nu zo erg als je getrouwd bent? Wat zal ik nu moeten….
Ik heb dus ook zo een probleem,
Ik ben nu 6 jaar met mijn huidige vriend, we hebben 2 prachtige dochters en we willen nog gaan trouwen ook. Nu ben ik dus \\\"verliefd\\\" op mijn vriendin haar vriend… en ik denk dat hij mij ook meer dan leuk vind, ik voel die aantrekkings kracht tussen ons! We zoeken elkaar ook steeds op en kunnen niet van elkaar afblijven.
We zijn niet verder gegaan dan dat.. maar ik fantaseer wel over hem en denk continu aan hem!!
Pff wat moet ik hier nou mee???
Lieve vrouwen,
ik weet het niet. Ik weet niet hoe dit op te lossen is. Elkaar niet meer zien, lijkt logisch, maar voelt onnatuurlijk. En vaak krijg je dat in je huidige leven niet voor elkaar. Meestal moet je daarvoor drastischer te werk gaan. Ik zit al met de gedachte in mijn hoofd om een andere baan te zoeken, omdat we bij hetzelfde bedrijf werken. Terwijl ik toch voor mezelf een toekomst voor op de lange termijn zag hebben bij dit bedrijf. Het is nu al 14 maanden aan de gang en het doet nog steeds vreselijk pijn om op deze manier door te gaan
Dit komt zo vaak voor. Het zijn meestal mannen die vreemd gaan voor sexueel contact. Vrouwen worden eerder verliefd. Probleem is dat degene waarop je verliefd bent niet altijd beschikbaar is, en daardoor wordt het verlangen naar die persoon alleen nog maar groter. Het contact geheel verbreken is waarschijnlijk het beste, maar ook waanzinnig moeilijk.
na een relatie van ruim 11 jaar is mij een aantal maanden geleden hetzelfde overkomen.
Verschrikkelijk verliefd op een andere vrouw, dit is ook wederzijds, afstandhouden is het verstandigste, maar weet niet hoe lang mijn lichaam dit aankan. Vrouw komt binennkort terug van vakantie, voel me u al zo schuldig dat het gevoel me in bedwang heeft, wat gebeurt er als ze thuis komt. binnenkort is de bruiloft, wil haar geen pijn doen. Ben radeloos, zit al heel lang in een achtbaan!!!! Weet niet wat ik moet.
HELP!!!!
Ik word helemaal gek! Mijn vrouw is zwanger van mij en sinds dat we het hoorde is onze relatie verslechterd. Maar wat eigenlijk het ergste is, is dat ik nu verschrikkelijk verliefd ben geworden op een andere vrouw. Tuurlijk ben ik blij dat ik zometeen een kindje heb rondlopen, maar ik kan gewoon deze ander vrouw niet uit mijn hoofd krijgen. Ik wil constant bij haar zijn en niet bij mijn (zwangere) vrouw. Ik voel me erg schuldig. Niet omdat ik verliefd ben. Dat wil ik van de daken schreeuwen! Maar omdat ik mijn vrouw laat zitten met een kind. Ik ben echt ten einde raad. Ik hoorde deze opmerking al vaker hier maar….. WAAROM IK!
Ik heb een relatie van 18 jaar, heb twee kinderen, getrouwd en heb alles perfect voor elkaar. En toen ( inmiddels een jaar geleden) kwamen we een vroegere vriend tegen waar we nauw kontakt mee kregen. Echter jaren geleden was er ook al sexuele spanning tussen ons, maar vorig jaar is dat tot een uitbarsting gekomen. Gezien mijn partner ook niet helemaal monogaam is geweest ben ik op zijn advances ingegaan. Nu heb ik dus al een jaar een fantastische sexuele relatie met hem. helaas is ook hij getrouwd en heeft kinderen. De kinderen maken het voor ons moeilijk een juiste beslissing te maken. mijn huwelijk is al kapot. Het is eigenlijk een kwestie van tijd tot er een definitieve scheiding komt. De relatie met mijn "vriend" zal zeker aanhouden. Eens… Eens zullen wij samen zijn. Dit gevoel tussen ons is te sterk.
Verdrietig!
Getrouwd, 1 kind en na 14 jaar relatie heb ik ook het raar gevoel (verliefd te zijn) op een ander getrouwde man (ook 1 kind). Ik heb hem maar amper 2 keren gezien tijdens een familie feest bezoek. Heel raar, je hebt het niet onder controle, jouw lichaam geeft het zelf aan. Wederzijdse aantrekkingskracht is het! Is dit liefde op het eerste gezicht wat men zegt???
Tja..ik vind het zeer moeilijk en het doet pijn in zo’n situatie te zitten. Wij hebben al 2 keren telefonisch contact, gesproken en ons gevoelens geuit. Zelfs aan de telefoon met elkaar praten is ook zo moeilijk..wederzijdse gevoel is aanwezig!! Nachten niet kunnen slapen en constant aan hem denken..idd ook van zijn kant.
Wat is wijsheid en verstandig; ik heb best heel snel aangegeven het contact ff te stoppen, zodat ik heel goed kan nadenken over mijn gevoel en waarom ik dit gevoel heb..Waarom juist nu??? Ik ben zo verdrietig dat ik juist nu dit lekker gevoel krijg van een andere man. Ik mis hem zo en wil hem eigenlijk zien..maar de situatie maakt het moeilijk. Ik kan het alleen uiten door alsmaar te huilen..en niets meer dan dit!
Vreselijk!!
Heb nu acht jaar eeb relatie pas een huis gekocht samen. Op mijn nieuwe werk ben ik een ontzettend knappe man tegen gekomen hij geeft me het gevoel dat ik een prinses ben hij vind me leuk en laat dit merken. Ik ben hopeloos verliefd op hem geworden. Eigen relatie zit in de slop wat moet ik?
hey iedereen,
Ik had nooit verwacht dat het mij zou ovekomen…
Ik ben sinds kort verliefd geworden op een andere man.
Mijn vriend en ik zijn drie jaar samen en hebben het niet slecht , ik heb altijd al geweten dat er iets miste maar relativeerde het snel als dat gedacht opkwam , het probleem is tijd !!! Ik trouw binnen drie weken en er is geen weg terug, iedereen zou teleurgesteld zijn in mij , vrienden , familie, pffffffff .
Mijn gevoel voor de andere man is echt heel sterk , dit heb ik nog nooit gevoeld, we lachen samen , praten samen, ongelooflijk.
Hij was al een tijdje verliefd op mij , maar ik had dat niet in de gaten, en op een moment wees één van mijn vriendinnen er op dat hij wel eens een boon voor mij zou kunnen hebben . Ik trok mijn stoute schoenen aan en heb het hem gevraagd via sms, en zijn antwoord deed mij zweven , ik ben van de kaart , echt.
Ik weet dat ik een fout maak als ik door ga met trouwen , want mijn relatie zit echt niet goed , is saai , maar het geeft me rust en zekerheid. Ik durf mijn relatie niet verbreken , maar diep van binnen in mijn hart weet ik dat het verkeerd is om te trouwen , want uiteindelijk beloof je dat je voor eeuwig samen blijft en van elkaar houd….
Buiten kussen is er niets gebeurd met de andere man maar wat moet ik nu toch doen , het lijkt zo hopeloos ….
Is er iemand die goede raad heeft voor mij , ik vraag het aan jullie , jullie kennen me niet en dat is belangrijk want familie en vrienden zouden zo wie zo zeggen dat ik moet trouwen omdat ik het toch \’ goed heb bij mijn vriend en hij zo een brave goede man is….
thx
@Abigail
Ik heb nooit geloofd in struisvogelpolitiek. Een probleem moet je oplossen, niet negeren en hopen dat het weggaat. Het contact stoppen en doen alsof er niets aan de hand is… Je kan het proberen, maar ik zie er geen graten in.
Vertel je partner wat er aan de hand is. Ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, maar als je smoorverliefd bent op iemand die je twee keer gezien hebt, lijkt het me een bevlieging (hoeft daarom niet zo te zijn hoor) en je relatie kan er sterker uitkomen als je ontdekt dat je met je partner kan praten, over echt alles.
En als je er niet over kan praten, en het gevoel voor die andere man blijft… Dan zal je toch eens serieus moeten nadenken om je huidige relatie te eindigen. En samenblijven voor de kinderen, maakt je kinderen er niet gelukkiger op hoor. Ze merken maar al te goed als je niet gelukkig bent en dat reflecteert op hen. Kinderen lezen hun ouders soms als een open boek, vergeet dat niet…
@sascha
Dat je een huis hebt gekocht doet niet veel terzake, is maar een hoop stenen. Zeg ik maar omdat je het vermeld alsof het belangrijk is.
Beetje hetzelfde zoals Abigail, praat erover met je partner. Vertel hem wat er aan de hand is en trek je conclusies.
@muisje
Als je voelt dat je relatie niet goed zit, zou ik toch m’n stoute schoenen aantrekken en de trouw ten minste uitstellen. Trouwen en dan hopen dat alles beter word, is een illusie. Dat is zoals mensen die hopen hun relatie te redden door zwanger te raken. Het werkt averechts en maakt alles ingewikkelder dan nodig.
En zoals bij Abigail en sascha, praat erover met je partner en trek je conclusies. Ik ben er van overtuigd dat (eerlijke) communicatie DE fundering is van een relatie en als je niet met je partner kan praten over echt alles, dan heb je geen fundering waar je op kan bouwen en is de relatie gedoemd om ooit te falen.
En uit ervaring kan ik je zeggen dat je van je vrienden, familie, etc niet veel moet aantrekken. Je zou nog verschieten zelfs. Want "in slechte tijden" leert men z’n echte vrienden kennen. En die echte vrienden zullen je dan door dik en dun steunen, en je misschien enorm aangenaam verrassen, want zijn soms mensen waar je het eigenlijk niet van verwacht had.
En trouwen om je man niet te kwetsen… Dan beter nu de korte pijn, dan hem over een paar jaar als hij denkt dat alles prima is, scheiden en hem nog veel harder kwetsen…
Beste muisje,
Goede raad is lastig als het om het hart gaat.
Veel mensen trouwen om de verkeerde redenen. Net zoals veel mensen bij elkaar blijven om de verkeerde redenen.
Als je er al zo instapt, weet je dat het nooit goed kan gaan.
Ik vind ook dat je er echt over moet praten met je partner.
Wanneer je eerlijk bent tegen iedereen, valt het vanzelf allemaal op z’n plaats. Zo leg je, bij wijze van spreken, alle kaarten open op tafel en kunnen ze opnieuw geschud en gedeeld worden. Dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is. Dat is binnen een relatie erg belangrijk.
Harley heeft helemaal gelijk.
Sterkte en liefs
Dank u voor de eerlijke reacties en sterkte aan iedereen die in een gelijkaardige situatie zit
Liefs
ik heb het zelfde ik heb een lieve vriend 5 jr een relatie maar zit af en toe in een sleur ben verliefd geworden op jeugd liefde nachten piekker ik wat ik moet doen ben op van de spanning val er van af…mijn oude liefde belooft er werkelijk alles aan te doen mij gelukkig te willen maken…maar is dat zo werkelijk..ook id toekomst heb wel 2 kinderen die niet van hem zijn klikt dat wel en dat vraag ik me dag en nacht af..
wat rot om verliefd te zijn terwijl het niet uitkomt!
ik verlang naar me jeugt liefde maar ben zo bang verkeerde beslissingen te nemen, wandt houden van is immers ook belangrijk en dat doe ik ook van me huidige vriend.. wat moet ik hiermee?? oo hert leven staat over hoop ik ben verliefd op een ander verlang naar hem en hij naar mijn, we hebben verder niks gedaan als gezoend maar heb veel verdere gedachten voor hem…
ik denk goed na wat ik moet doen…
maar vroeg of laat moet er een knoop door gehakt worden. iedereen die het zelfde heeft als ik heel veel sucses!!
liefs romy
Aangezien dit blog al paar jaar oud is ben ik benieuwd hoe het uitgepakt heeft. Wat heb je gedaan en ben je daar uiteindelijk tevreden over. Ik zit ook in dezelfde situatie. Ik ben 9 jaar samen met mijn partner (getrouwd, maar geen kinderen). Door de sleur/saaiheid ben ik verliefd geworden op een ander. Deze persoon wil heel graag een relatie met mij, maar ik weet niet of ik mijn huwelijk op wil geven. Mijn relatie is niet slecht. We hebben het leuk samen en mijn man wil er werkelijk alles aan doen om het weer “goed” te maken. Ik heb alles verteld. Hij weet van de andere man en dat doet hem natuurlijk ontzettend pijn. Hij wil er voor gaan. Hij is lief, betrouwbaar, steunt me door alles etc etc. De andere man daarentegen is een prototype “foute man”. Mooi, slim, leuk, gezellig en windt iedereen om zijn vinger. Vrouwen staan voor hem in de rij. Ik weet dat hij oprecht met mij samen wil zijn, maar verstandelijk kan dat nooit goed gaan. Ik twijfel nu dus ook aan alles; hou ik eigenlijk nog wel van mijn man, als ik hem gewoon vertel dat ik gevoelens heb voor een ander en niet weet wat mijn keuze moet zijn. Wat als ik spijt krijg (ongeacht mijn beslissing). Wat ik eigenlijk wil is mijn lieve stabiele man thuis op de bank om lekker tegen aan te kruipen, en de “foute man” om lekker mee te stappen, te feesten, te seksen etc. Dit is natuurlijk onrealistisch (en als ik het zo typ voel ik me een heel slecht mens) en kan ik mijn eigen man nooit aan doen (en de andere man trouwens ook niet want die is oprecht verliefd). Lastig! Dus als mensen reacties hebben hoe hun keuze achteraf heeft uitgepakt zou ik ze graag horen!
Romy : ik heb het zelfde probleem maar dan met een vrouw ,echt een verschrikkelijk gevoel van wat moet ik nou ,ik rotzooi gewoon door moet er niet aan denken om te stoppen daarbij ik ben er verliefd op .gewoon niet normaal. jij ook succes romy
Ik hou van een getrouwde man, hij houd ook van mij.Hij is al 30 jaar getrouwd en hebben 1 kleinkind.Hij kan het niet over zijn hart krijgen om zijn vrouw te verlaten omdat die geen rot huwelijk heeft en ook van haar houd. Het doet mij enorm veel pijn dat hij niet bij mij is. Dit speelt al ruim 1,5 jaar. De pijn wordt alleen maar erger en mijn eenzaamheid ook zodra hij weer naar huis is. Stoppen zou denk ik het beste zijn, maar bij de gedachte alleen al wordt ik doodziek.
Wat moet ik doen? Hem onder druk zetten?
hallo jos
ik heb gelukkig sinds een paar weken mijn verliefd heid overwonnen, ben nog bij mijn eigen relatie..
in het begin had ik zoiets van jeetje zeg ik verlang naar hem die ander dan..
maar als je maar afstand houd weet ik zeker dat het ook bij jou overwaait tenzij je huidige partner je daar echt niet meer genoeg van houd…
veeeel sterkte jos!!!!
20 jaar getrouwd, 2 prachtige kinderen, eigen afbetaald huis, werk, een mooie, lieve, attente, hardwerkende, bezorgde vrouw en stom toevallig terug in contact gekomen met mijn eerste lief, waar ik terug verliefd op ben en wederzijds. Drama, verdriet, ongeluk, onbereikbaar.
Ik heb t best wel moeilijk. En ik weet niet wat ik er mee moet. Ik ben verliefd geworden op een ander, en zij zit nog in een relatie. Ze wil met hem breken omdat ze gek op me is, maar ze loopt elke keer tegen de lamp. Wanneer ze bij hem is, hoop ik dat ze het uitmaakt, maar ze klapt elke keer dicht. dit is al 3 keer voorgevallen en ik zit dus al een tijd in de zenuwen. Mijn keel slipt dicht net of ik moet kokhalzen. Ikzelf heb mijn relatie verbroken omdat er veel dingen zijn weggevallen zoals liefde, knuffels, sex, leuke dingen doen en veel problemen. Hier is veel overgepraat, maar uiteindelijk veranderde niks. Ja en dan word je verliefd op een ander die heel dicht bij je woont.. Zo moeilijk dit allemaal. Ik heb goeie gesprekken gehad waar ik nu verliefd op ben. We lachen veel, praten veel. Knuffelen lekker op de bank. Alles is zo compleet. Maar ja er zijn haken en ogen. En dat is juist iets wat ik in 2009 heb ervaren en niet meer wil. Ze weet niet waar ze moet beginnen om het zo duidelijk mogelijk over te laten komen naar vriend. Telkens weer die telleurstelling van helaas er is geen nieuws. Ik draai op mijn reservers nu en ik ben bang dat ik zelf een besluit neem als het te lang duurt.. Al zegt ze ik heb gevoelens voor je.. ik kan er niet meer tegen. Ik heb haar de ruimte gegeven 3 keer aan toe. zou ze misschien nog van hem houden of hem niet los kunnen laten?
Ik heb ook al een relatie van 6 jaar, en ben verliefd geworden op een vriend van ons beiden. Weet dat hij ook gevoelens voor mij heeft. Maar deze hadden we eerder nooit voor elkaar. Wat moet ik doen, want ik wil mijn relatie ook niet zomaar opgeven maar voel me wel fijn bij die ander. Fijn om weer die verliefdheid te voelen die ik bij mijn huidige partner niet mer heb. En als ik voor die vriend zou kiezen, zou t ook de vriendschap kapot maken omdat t een vriend van ons beiden is. Maar voel me zo ontzettend verdrietig.
ik heb een langdurige relatie en ben smoorverliefd op een man die half zo oud is als ik. ik zie hem heel vaak en moet mij bedwingen om hem niet te bespringen. het is nogal gecompliceerd, ik hou mij nog in. maar mijn hart scheurt in tweeen. elke keer als ik hem zie sta ik onder stroom, mijn knieen knikken, mijn hart gaat tekeer, ik zeg de stomste dingen. ik voel mij zo klein.
ja dit is een zeer ernstig probleem, ook ik heb 2 jaar gevochten om niet toe te geven aan de verliefdheid, mijn relatie van 18 jaar met alles erop en eraan en iemand waar ik wist wat ik aan heb waar ik van hou met alle zekerheid stond aan de ander kant van de weegschaal, ook een 1/2 jaar profesionele hulp erbij gehad om dit op te lossen, tevergeefs, uiteindelijk toch toegeven aan mijn verliefdheid (zie dit als een drugs)tegen mijn gevoel in wetend dat dit op niets gaat uitlopen ook al denk je dat dit een betere relatie gaat worden, de nieuwe relatie toch aangegaan, na 3 maanden ellende en tegenvallers, verstoorde gevoelens,diep in de put gezakt, echt alleen jezelf nog over,hoop ellende hoop verdriet kom je tot de conclusie spijt!!mijn goede raad voor iedereen hoe moeilijk dit ook is besef vooraf goed of je ooit weg zou zijn gegaan bij je huidige partner als je niet verliefd zou zijn geworden op de ander, is dit antwoord duidelijk nee, geef dan niet toe aan de verliefdheid doe het niet, bespreek je probleem met je partner (dit had ik niet gedaan)wordt toch ook al zeg je niets een moeilijke situatie in je relatie,wacht er niet te lang mee,(ook niet meteen na een week)als je een goede stabile langduurige relatie hebt zal deze niet stranden en zal hier met hulp en steun van vrienden uit te komen zijn, zoals het spreekwoord zegt het gras is altijd groener bij de buren,maar nadat je verliefdheidsdrug op is is dit niets anders dan je had, alleen een spoor van ellende en meestal een tegenvaller, soms zijn er mensen die er beter van worden,maar hier zullen andere dingen gespeeld hebben, de enigste ervaringstip die ik op ieders hart wil drukken,zou je zonder die verliefdheid ook weg zijn gegaan bij je partner!! veel succes en sterkte in deze zeer moeilijke tijd
Ik herken er een hoop in.
Ben 11 jaar getrouwd, 2 kinderen(8 en 10), eigen zaak alles goed financieel op de rit.
Maar ik ben verliefd op een ander!
Nooit gedacht dat dit me zou overkomen en toch gebeurt het me.
Ik merk gewoon dat het eigenlijk steeds erger wordt.
In mijn huwelijk is de interesse in elkaar alleen maar minder geworden.
Mijn vrouw gaat stappen en ik breng ze weg en haalt haar weer op….
Heel langzaam is het vlammetje gedoofd en ik voel al geruime tijd niets meer voor haar.
En dat is iets wat ik verschrikkelijk vind.
Elkaar gekozen en nu is mijn klik met haar weg.We leven als broer en zus langs elkaar heen en dat is niet de bedoeling lijkt me.
En toen dit allemaal gebeurde kwam ik een ander tegen.Persoon ken ik al langer en zij heeft ook een lange en slechte relatie achter de rug, is verhuisd en start opnieuw.Stomtoevallig kwamen we aan de praat en we bleken zoveel dingen gemeen te hebben dat we door elkaar aan te kijken een bepaalde klik met elkaar kregen.Contact is nu vooral sms en msn.Soms kom ik haar tegen voor mijn werk.We zoeken elkaar op, maar als we elkaar zien dan praten we honderduit.We merken dan dat er iets is en we eigenlijk er niet mee om kunnen of willen gaan.Zakelijk kan ik goede beslissingen nemen,maar in dit geval ben ik een slappe zak.Nooit gedacht dat me dit zou overkomen.Maar het is een samenloop van omstandigheden.
Het lijkt of allerlei dingen opeens in elkaar vallen.Ik vind het zo moeilijk dit en weet eigenlijk niet wat te doen.De andere persoon houdt zich hierbuiten, pusht niets en bemoeit zich er niet mee.Zij vindt dat ik zelf de keus moet gaan maken hoe ik verder wil en ga.Ik slaap slecht, val af en doe mezelf overal in tekort.Vind dit zo moeilijk.
ik herken heel veel van jullie ook in mijn gevoelens.
mijn vriend is internationaal chauffeur van beroep en samen hebben wij twee geweldige zonen.
toen mijn vriend nog maar pas chauffeur was,leerde ik ook zijn collega,s kennen,waarvan een collega single was en ik ook erg verliefd op werdt. op dat moment kon ik nergens anders meer aan denken dan aan hem. die verliefdheid heeft toch nog vijf jaar geduurt,tot aan het moment dat hij een vriendin kreeg,dat deed wel zeer,maar je zet je eigen er helemaal overheen.
ook mijn relatie is in een flinke sleur geraakt en ook wij leven als broer en zus onder een dak,en ook vallen er door hem dikwijls rake woorden,woorden die niet voor herhaling vatbaar zijn,en mijn meningen doen het er bij hem ook niet toe.
zo gaat het nu al maanden aan een stuk,dit is niet de oorzaak van die verliefdheid op die collega,want dat heb ik al zeker twee jaar geleden achter mij gelaten.
nu is het zo dat als ik elke dag mijn jongste zoon naar school breng ik ook daar iemand tegen komt waar mijn hart een sprongetje bij maakt,wij spreken elkaar eigenlijk niet zo,wel hallo en een goede dag natuurlijk,maar blikken worden er wel genoeg uitgewisseld.
ik weet niet of hij een relatie heeft of getrouwd is,maar wat ik wel weet is dat ik elke dag er weer naar uit kijk om mijn zoon naar school te brengen en weer op te halen.
men zegt dat als je een relatie hebt,je gevoelens naar een ander uitgesloten moeten blijven,maar dit heeft helaas niemand in de hand,dit overkomt je gewoon! en wat moet ik hiermee? HELP!!!!!!!
Ook ik ben stapel verliefd op een ander,mijn jeugdvriend..ik heb een relatie van bijna 7jaar met kids en hijis getrouwd met kids…we hebben elkaar vorig jaar weervoor het eerst weer gesproken na bijna 20jaar en we weten allebei dat onze liefde voor elkaar nooit over gegaanis hetis bij ons nu een soort van aantrekken en afstoten ditis zo enorm moeilijk we praten heel veel met elkaar en ik weet dat ie hoe dan ook voor zn huwelijk wil blijfengaan of die goed of niet goedis onder tussen verteld ie me wel heel vaak dat ie me mist en van me houd enzo enzo ook ik hou enorm veel van hem maar ik weet dat ik niet kan dwingen want dat wil ik niet…ditis zo enorm moeilijk verscheurd worden in de liefde tussen 2 mannen
Ik ben nu, op 1 maand na, 4 jaar samen met mijn vriend. Wij gaan allebei nog naar school, dezelfde, alleen een andere opleding… ik zie hem elke dag. en als ik hem niet zie dan vraagt hij mij steeds waar ik uithang. Hij had dus bij hem een vriend in de klas zitten… ik vond hem wel tof maarjah meer niet, wat moet je, je hebt een vriend, dan denk je niet aan anderen. Totdat ik hem op facebook had… hij begon te praten met mij, en stillaan begon ik hem toffer te vinden. Als ik uitging met mijn vriend, ging die ene vriend altijd mee… ik zag hem wel kijken naar mij en daar is het dus begonnen… ik heb hem gezegt wat ik voor hem voelde. En hij voelde ook wat voor mij.
Ik heb het mijn huidige vriend ook verteld wat ik voor zijn vriend voel, mijn vriend voelt zich een beetje bedrogen door zijn vriend, hoewel ik zeg dat er niks verder gebeurd is dan gewoon iets te gaan drinken…
Er is dus wel al meer gebeurd, en er zal ook mee rgebeuren. Maar deze jonge wilt ook een relatie met mij. en ik ben wel bereid mijn huidige vriend, met wie ik 4 jaar samen ben, in de steek te laten. maar ik durf niet… het gaat niet… waarom weet ik niet…
Iemand een idee? ik ben ech hopeloos nu. Ik wou niet dat het zover kwam! Klinkt allemaal zo egoïstisch… ik zie mijn huidige vriend graag… maar meer ook niet.
Ik ben verliefd op die ene vriend, en hij is ook zoveel toffer, hij laat me echt lachen, dat heeft mijn huidige vriend nooit gekunne…
wat moet ik?
je keus is al gemaakt begrijp ik,het is niet dat je een hele leven bij een persoon moet blijven zeker als je nog jong bent en weinig verantwoording hebt huisje boompje en geen kinderen, maar vraag je zelf eens af waarom je al 4 jaar bij je huidige vriend bent, omdat je hem niet lief en aardig vindt??en niet van hem houdt??vond je hem niet tof??het leven bestaat niet alleen uit lachen en plezier een serieuze partner waar je weet wat je aan hebt en iets me kunt opbouwen en een toekomst hebt is belangrijker dan dat.en deze partners zijn schraars, verliefdheid is een gevaarlijke valkuil, maar zegt niets over een serieuze relatie, dit is mijn ervaring, stel je de vraag zou je als je niet verliefd op die ander was weggaan bij je huidige vriend????ik weet het is een moeilijke beslissing maar het is een gevoel dat gaat ook weer over, geloof me.
Hij is lief voor mij, mijn vriend. Maar het is niet dat ik er anders om doe dan. Het maakt mij niet echt uit… Hij is altijd goed geweest voor mij maar hij heeft punten die ik echt wel mis bij hem. Hij luisterd eerst al niet naar mij. Wat ik zeg vind hij niet echt belangrijk…
Ik weet van deze andere jongen dat hij uit een vrij streng gezin komt. Dus het zou niet echt een flirt zijn…
Ik weetniet wat te doen… ik wil het proberen met hem. Maar als het dan fout loopt ben ik hen allebei kwijt. Dan heb ik niets. Maar dat risico zal ik moeten nemen…
Ik ga toch nog eventjes afwachten en zien wat er gebeurd met mijn gevoelens. Misschien wordt ik wel terug verliefd op mijn huidige vriend en dan weet ik wat te doen….
Alvast bedankt voor je raad! Ik apprecieer dat enorm!
Je zult er zelf uit moeten komen, het is een moeilijke beslissing die je zelf moet nemen hier kan je niemand bij helpen,ik kan je alleen een goede raad geven,zolang je contact blijft houden met beide zul je in een cirkel blijven hangen met dubbele gevoelens waar je niet uit zult komen,dit kan lang gaan duren en dat van kwaad tot erger wordt waar er geen eerlijke kansen voor beide zijn, dit is mijn ervaring, mijn ervaring is ook dat je voor een ander niet weg moet gaan, maar een relatie die niet lekker zit moet proberen te verbeteren, of moet verbreken als er geen ander in het spel zit,neem eens een paar weekjes afstand van beide dat zal je inzicht geven veel sterkte.
M.v.A.
Ik heb er paniekaanvallen van gehad. Zo sterk is het gevoel dat ik heb voor die ene die zo anders is. Na 8 jaar en eindelijk ons droomhuis voel ik me zo’n ongelofelijke stomme trut.Hoe kan ik zo vallen voor iemand waarmee ik elke dag moet werken. Hij heeft ook iemand, en plannen enzovoorts. Ik wil al zijn mooie woorden zo graag geloven. En ik kan hem ook niet ontwijken. Ik heb mijn huidige vriend zelfs al verteld van deze gevoelens en dat leverde geluukig veel rust op en nu heb ik geen paniekaanvallen meer. Mijn vriend was gelukkig niet boos maar dat voelt ook een beetje raar. Nu zit ik in een soort eeuwige impasse. Zo verliefd als ik nu ben op die ander, ben ik op mijn vriend nooit geweest. Wat moet je…..blijven dromen denk ik. Ik hou van mijn vriend en ik ben nog nooit vreemdgegaan, en hij ook niet. Maar deze test is gewoon vragen om moeilijkheden. Waarom?? Wat is het nut? Mijn vriend blijft wie hij is net als ik. Mensen veranderen niet. Kon ik ze maar gewoon omruilen. Wat klinkt dat weer vreselijk. Ik wil dit niet. ik wil zo niet zijn. Maar ik voel me nu eenmaal zo. Ik lijk wel zestien als die ander in de buurt komt. Wat moeten we nou? En waarom ben ik blij dat mijn vriend niet boos werd en ook verdrietig?? Iedereen sterkte..
Heej Suffie,
Hoe is het nu? Ik heb exact hetzelfde als jij, met als enige verschil dat degene waar ik verliefd op ben vrijgezel is. 9 jaar bij mijn partner en (waarschijnlijk) door sleur verliefd geworden op een ander. Nu heeft die ander bijzonder veel moeite voor me gedaan, maar met enig succes want ik ben nu al een jaar gek op hem. We zijn collega’s en zien elkaar dus elke dag. Daar komt bij dat we dezelfde sport doen dus daar zien we elkaar s’avonds ook nog 2x per week. Vreselijk! Aan de ene kant heb ik een topman thuis, leuk huis, stabiliteit, liefde en genegenheid, aan de andere kant kriebelt het al heel lang heel heftig tussen mij en mijn collega. Ik heb het ook aan mijn man verteld, met als gevolg dat hij niet wil dat we nog contact hebben (wat natuurlijk volledig te begrijpen is). Geen facebook, whatsapp etc, maar de spanning blijft. Ik ben benieuwd hoe het jou vergaan is en of je wijsheid gevonden heb, want ook ik ben er fysiek ziek van…
Ik ben 35 jaar en heb de harde werklijkheid van het leven op vele manieren al meegemaakt. Als ik dit alles zo lees spreekt men vernamelijk over zichzelf. Kijk eens naar de ander in je relatie of verplaats je eens in de andere partij!! Ga terug naar waarom je op hem/haar gevallen bent en of alles wel zo anders is. Doe je zelf nog wel wat aan je eigen relatie zonder dat je iets van je partner verwacht om uit die cirkel (sleur) te komen? Praat eens met elkaar, schrijf beide op een memobord dat je ergens ophangt waar jullie elke dag komen in huis wat jullie graag zou willen. En doe eens iets onverwachts als je terugdenkt aan vroeger. Geloof me dat die vonk altijd blijft bestaan, ook na het einde van een relatie, zo nu en dan denk je altijd aan die ander terug al is het eerst de slechte zaken en dan jaren later naar de leuke dingen. M.a.w. neem zelf actie en ga voordat je de handoek in de ring gooit omdat een ander er zo leuk uitziet of zo leuk doet eerst eens na dat je iemand in huis hebt die dat ooit ook voor jou was!!! En verwacht eens een half jaar niks van je patner maar geef onvoorwaardelijk! Als dan niets veranderd is dan weet je zeker dat het geen zin meer heeft.
ONVOORWAARDELIJK is moeilijk voor de gehaaste, veeleisende hedendaagse mens.
Succes!
Pierre
Hey Pierre;
Je hebt gelijk, maar het is heel moeilijk om het beste in je huidige relatie te zien als je verliefd bent op iemand anders. Ik plaats mij in mijn partner zijn schoenen, hij vind dat niet fijn en dan praat ik ook niet over die andere… totaal niets. Ik probeer ook dingen te doen die wij vroeger deden, bv heel dwaas, als wij allebei vrij zijn en het zonnetje schijns eens een terassje gaan doen. Maar zelf dit is dan moeilijk, hij zegt dan geen geld te hebben en komt alles weer op mijn schoenen terrecht, of dan is hij ‘te moe’ of heeft hij geen zin,… dit is zo met alles. En dat wordt vervelend, een sleur… altijd maar in de zetel zitten en tv zien is niet fijn. Die andere wil wel eens dingen doen, en dat trekt mij dan weer aan…
Vroeger was mijn huidige vriend niet zo, hij wou dingen doen en liet mij vrij. Nu helaas het omgekeerde.
Nu houd mij en hem samen dat wij een band hebben… een rare onverklaarbare band, maar niet de echte liefde en verliefdheid die zou moeten. Ik kan hem niet laten vallen. en ik kan dus ookniet van 2 walletjes snoepen. dus ik moet kiezen; het nieuwe of het veilige.
….
Ingewikkelde zaak.
Groetjes
Wanneer je je sexueel aangetrokken voelt tot iemand maar weet dat je eigen partner een fantastische man is… wat moet je dan doen?
Mijn vriend is echt een lieverdje, een schatje, brave, hard werkende en goede man. Mijn huisgenoot (tot wie ik mij sexueel aangetrokken voel) is een ontzettend lekker ding dat bijna altijd half naakt door het huis loopt (jammie!) in mijn hoofd draai ik de film dat ik hem bespring keer op keer af maar mijn vriend zijn hart zou breken. Ik wil zo graag aan mijn huisgenoot zitten… ik word helemaal geil als ik hem zie :s ik wou dat ik dat bij mijn vriend had…
wat moet ik nou doen :s
sorry, maar ik weet dat het heel erg moeilijk is maar zoals ik al reeds eerder zei,blijf niet in een cirkel dwalen je bent nu ruim 2 maanden verder en je hebt nog steeds contact met beiden, je zult een keuze moeten maken, geloof me, alles komt dan goed hoe moeilijk het ook is neem afstand of gun jezelf eens een paar weken zonder beiden,en doe eens leuke dingen waar je zin in hebt zonder partner (s)anders kom je er nooit uit en gaat dit maanden duren, en het sloopt je geloof me,het gras aan de andere kant lijkt altijd groener…..succes
Mijn huisgenoot en ik hebben elkaar nogal betast gisteravond… het was zo opwindend en ik kreeg het er helemaal warm van… ik vond het heerlijk hoe hij me streelde en aan mijn borsten zat… ik genoot echt en ik moest er vandaag de hele dag aan denken.. maar het mag niet van mezelf! Ik mág het niet leuk vinden… mijn vriend is zo’n fantastische vent! Een die je er niet vaak tegenkomt…. maar toch vond ik het heerlijk en kan ik niet wachten tot mijn huisgenoot weer thuis is zodat ik mijn lichaam tegen het zijne kan drukken…. helphelphelp!! Elkaar voorlopig niet zien gaat er niet echt in zitten; hij woont recht tegenover me! Wat kan ik hier nu aan doen :( mijn vriend zeggen dat we elkaar betast hebben? (hij weet dat ik een zwak voor m’n huisgenoot heb, dit heb ik hem eerlijk verteld)… ik weet niet wat ik moet doen :( ten einde raad…
Jij hebt zowaar hetzelfde probleem waar ik nu mee zit… Maar bij mij zijn er ook echte gevoelens in vermengd. Ben jij ook verliefd op je kamergenoot of is het gewoon lust?
Ik weet het niet precies.. we hebben wel een bijzondere band. Ik woon nu bijna 2jr bij hem en weet precies wanneer ie waaraan denkt bij welke blik en wanneer ie wat wil zeggen op wat voor moment… ik kan een beetje in zijn hoofd kijken en dat is op zich best bijzonder; bij mijn vriend heb ik dat nog niet zo (maar hem zie ik eigenlijk alleen vr, za en zo…) het is wel een hele leuke jongen maar ik merk dat ik ook wel opgewonden word van andere mooie mannen..
Het is zo moeilijk! Over 2 maanden ga ik samenwonen met mijn vriend.. misschien dat de sterke aantrekking met m’n huisgenoot dan verdwijnt (ik hoop het!) maar mn huisgenoot kan elk moment thuiskomen en ik heb echt zin om hem te bespringen maar dat is zo onethisch :$ hoe doe jij het?
Ik… ik heb veel schuldgevoel.
Ik zie sevens die andere jongen ook terug, te donderdag was de laatste keer.
Bespringen zou hie rookwel inzitten… maar ik moet mij inhouden. en dan babbel ik maar gewoon met hem.
Ik ga dan vaak daarna naar mijn vriend en bespring hem dan, uit schuldgevoel en dat ik dan het gevoel heb niets fout te hebben gedaan…
Ik vind het ook moeilijk, ik wil mijn vriend niet kwijt. dat is uitgesloten. maar het is moeilijk om iemand te laten staan waar je je fysiek en mentaal tot aangetrokken voelt.
Hoewel je weet dat dit helemaal niet mag.
20 Jaar samen, nu ben ik(41) verliefd op een jongen (29).
Niet realistisch toch?
help
beste Olga, Het gaat over…geloof me. Helaas ben ik ook verliefd geworden op een ander, maar probeer me hiervan te onthouden. Ik weet het het is enorm moeilijk, denk de hele dag aan haar, wil bij haar zijn, maar heb een vrouw en twee kids. men zegt verliefdheid verdwijnt na een jaar of twee; dus nog twee jaar wachten en dan is het over. (Help!)
ow, ja – hij ook op mij trouwens ..
Ik heb een poosje geleden ook eens gereageerd met dit verhaal:
Ook ik ben stapel verliefd op een ander,mijn jeugdvriend..ik heb een relatie van bijna 7jaar met kids en hijis getrouwd met kids…we hebben elkaar vorig jaar weervoor het eerst weer gesproken na bijna 20jaar en we weten allebei dat onze liefde voor elkaar nooit over gegaanis hetis bij ons nu een soort van aantrekken en afstoten ditis zo enorm moeilijk we praten heel veel met elkaar en ik weet dat ie hoe dan ook voor zn huwelijk wil blijfengaan of die goed of niet goedis onder tussen verteld ie me wel heel vaak dat ie me mist en van me houd enzo enzo ook ik hou enorm veel van hem maar ik weet dat ik niet kan dwingen want dat wil ik niet…ditis zo enorm moeilijk verscheurd worden in de liefde tussen 2 mannen
de kogel is inmiddels door de kerk,hij ligt in een scheiding ivm dat hij zijn gevoelens voor mij heeft uitgesproken en is zijn vrouw verliefd geworden op een ander
ook ik heb mijn man(vriend)verteld wat mijn gevoelens zijn voor mijn jeugdlief en dit pakte hij in 1e instantie goed op maar wilde er niks van weten om mij los te laten en wilde blijfen knokken voor ons gezin maar als de inzet alleen van hem moet komen dan werkt zoiets niet!dus 2 weken aangesukkeld en toen heb ik de knoop alsnog door gehakt om te zeggen dat ik niet meer verder wilde dit gaf een hoop verdriet bij hem en is helemaal kapot ervan!wat voor te stellen is omdat hij er voor wou blijfen gaan maar ik kan mijn gevoelens voor die ander niet wegdrukken mijn hart ligt bij hem ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden vroeger werd onze verkeringstijd ook onmogelijk gemaakt door een ander en moesten we gedwongen afscheid nemen van elkaar dit wilden wij niet meer laten gebeuren want dit overleven we niet
ik moet er wel even bij zeggen dat mijn man zelf een poosje geleden vreemd is gegaan en dit moest ik van een ander horen vanaf dat moment is er iets bij mij geknapt ik wilde het nog een kans geven voor ons kind maar ik besef nu dat je zoiets wel kunht vergeven maar nooit kunt vergeten!het blijft altijd in je hoofd spelen hoe dan ook
Ik had een partner die verliefd was op iemand anders. Na maanden heeft hij dat ook aan mij verteld. Na een jaar had jij nog geen keuze gemaakt. Ik voelde me aan het lijntje gehouden en ik kwijnde echt helemaal weg. heb er uiteindelijk zelf een einde aan gemaakt. De moeilijkste (want ik zag hem nog steeds graag) maar ook de beste beslissing uit mijn leven.
Maak een keuze voor je relatie (door die ander niet meer te zien) of stop met je relatie.
Je parner verdient dat je kiest.
Hallo allemaal,
Ook ik ben weer zwaar verliefd geworden op mijn ex.
Ik zit nu 5 jaar in een relatie en dat ging allemaal prima, totdat mijn ex in een keer opdook op msn.
De vonk was er bijna meteen weer en we hebben dagen met elkaar gechat, gemaild en zelfs gecamd.
We hadden allebei meteen onze oude gevoelens weer terug maar dan 10x erger.
1,5 jaar lang spraken we elkaar dagelijks alsof we al weer partners waren.
We kregen allebei enorm het verlangen om elkaar weer te zien, vast te houden, te knuffel en te vrijen, zover is het nooit gekomen.
Van de een op de andere dag besloot hij voor zijn eigen relatie te kiezen (zijn vrouw is erachter gekomen hoe close wij via internet weer waren) en nu zit ik hier, nog steeds zwaar verliefd.
Ik krijg hem gewoon niet uit mijn hoofd, ik val ermee in slaap en ik sta ermee op.
Ik denk aan wat we vroeger allemaal deden, hoe leuk we het hadden en hoe leuk hij is.
Op allerlei manieren probeer ik nog contact met hem te krijgen en dat is ook wel een paar keer gelukt. Hij voelt zich enorm rot omdat hij nog steeds verliefd op mij is maar hij is bang zijn kind kwijt te raken.
Tuurlijk, kids gaan altijd voor maar jeetje, dit is wel heel zwaar. Je verlangt naar elkaar maar het ”kan” niet, ik voel me machteloos.
Ik voel me ook rot tegenover mijn vriend, het voelt als bedrog.
Het gaat zelfs zover dat ik fantaseer over hem (sexueel).
Kunnen jullie me helpen? Hoe krijg ik die lieve,knappe en sexy ex uit mijn hoofd en hoe kan ik mij weer EERLIJK op mijn relatie richten?
Bedankt alvast.
hoi,
ik zit met een dilemma, ik heb net mijn relatie beëindigd omdat ik constant aan een ander dacht en de relatie niet meer goed ging. ik heb geen spijt van mijn beslissing maar ik ben al heel lang verliefd op een ander. ik heb zo het idee dat hij mij ook wel ziet zitten. Nu wil ik hem vertellen wat ik voor hem voel en of hij dat ook voor mij voelt. maar hoelang moet je wachten voor je zoiets zegt? want het is net uit met mijn vorige vriend, en ik wil niet dat hij denkt dat ik van de een naar de andere vlieg. ik wil het niet verprutsen maar ik wil ook niet te lang wachten. wat is dat toch moeilijk om een beslissing te nemen. en het ergste is nog dat de jongen die ik leuk vind bij mijn ex in de klas zit.
hoe zouden jullie dit oplossen?
Hoi Anoniem,
Als ik jou was zou ik er wel de tijd voor nemen voordat je je op een nieuwe relatie gaat richten.
Het kost tijd om het te verwerken, ook al ben jij degene die de relatie heeft verbroken.
Zet eerst voor jezelf alles op een rijtje en ga dan verder kijken.
Het lijkt nu misschien allemaal fantastisch om wat met die andere jongen te hebben maar je moet niet vergeten dat je in je(oude) relatie waarschijnlijk in een sleur terecht bent gekomen en dat je je nu weer helemaal goed voelt omdat je verliefd bent.
Neem echt de tijd, anders is de kans groot dat je toch nog te veel met je ex bezig bent en je niet volledig voor deze nieuwe relatie kan gaan.
Succes ermee!
ik ben paar dagen geleden met een mooie meid naar bed gegaan terwijl mijn vriendin tegen me gelogen had ik deed het alleenmah om haar terug te pakken mah nu blijkt het dat ik verliefd ben geworden op dat meisje met wie ik naar bed ging.ik voel me nou heel leeg zonder haar.ben bang dat ik geen gevoelens meer heb voor mijn vriendin door haar.weet egt niet wat ik moet doen
ik ben ook hopeloos verliefd aan het worden op iemand die al een vriendin heeft ze wonen niet samen maar ja ze hebben samen kinderen hij is zooooooo leukkkkkkk ik verdwaallll in zijn mooie ogen ik weet niet wat ik moet doen soms heb ik alleen het gevoel dat hij mij gebruikt :( maar ik kan mij niet weerhouden van hem, ik doe dingen wat ik nooit eerder heb gedaan voor een man met een telefoon sta ik voor zijn deur :((((((( wat heeft die met mij gedaan ik begrijp me zelf niet ik push me zelf in problemen dat weet ik ook maar sommige gevoelen kan je niet tegen houden nu zit ik hier weer aan hem te denken en te dromen dit gaat niet goed dat weet ik maaaaaaaarrrrrrrrr ik ben tot mijn oren verliefddd:((((
Hallo allemaal,
Net als jullie zit ik ook in een dilemma :( in okt is het 2 jaar geleden dat ik een jongen heb leren kennen en het was liefde op het eerste gezicht.
We hebben samen wat gedronken en een boswandeling gemaakt enz enz.
Verder is er niet gezoend ofzo.
Deze jongen werkt op de scheepvaart en is steeds 3 a 4 maanden weg en dan een paar weken thuis.
Toen we elkaar net kenden moest hij ook alweer weg maar we hebben wel veel gemaild enzo.
Toen hij terug kwam zei hij dat hij geen vaste relatie wilde hij was er nog niet aan toe.
Ik ben toen verder gegaan met mijn leven en heb hem los gelaten ( dacht ik). Ik ben een man tegen gekomen die 18 jaar ouder is als mij en waar ik mee samenwoon maar het probleem is dat mijn verliefdheid voor die andere jongen altijd is gebleven. Ik heb een hele tijd geen contact met hem gehad en zelfs dat helpt niet. Afgelopen week heb ik met hem gesproken en blijkt dat hij mij nu wel wil.
Ik weet niet wat ik moet doen ik heb slapeloze nachten wil steeds bij die jongen zijn maar ook bang om mijn huidige vriend teleur te stellen.
Ik wil huisje boompje beestje maar krijg het idee dat me vriend het niet wil hij zegt van komt vanzelf het trouwen en kinderen maar hij is al 45 jaar en ik dus 27.
De jongen waar ik verliefd op ben is een dik jaar jonger als mij en gaat volgende week weer weg…
Zelf denk ik erover om een paar dagen naar mijn moeder te gaan om na te denken maar ben bang dat ik er dan ook niet uit kom.
Als ik bij die jongen ben verlang ik gewoon naar een zoen en aanraking maar hij durft dat ook niet omdat hij mij niet in de war wil brengen. Hij wil niet tussen mij en me huidige partner in komen en dat snap ik ook wel maar ik heb juist wat met me huidige partner genomen om hem te vergeten…
Dag dromend meisje.
Ik denk dat je zal moeten eerlijk tegen je zelf en tegen je huidige vriend. Wil je verder met je huidige vriend of ben je gewoon bang om hem teleur te stellen.
Je huidige vriend verdient een partner die voor de relatie wil gaan, die droomt van een toekomst met hem, die een relatie heeft met hem omwille van hem zelf, en niet om iemand anders te vergeten of omwille van schuldgevoel.
Kan je hem zo’n relatie geven of niet? Als je denkt van wel zal het niet gemakkelijk zijn. Maar je relatie kan er ook veel sterker uitkomen.
Als je denkt van niet, rek het dan niet nodeloos.
Sterkte.
Ook ik zit met een probleem. Ik ben verliefd op een collega die al 5 jaar een relatie heeft. Hij ook op mij. Een paar maanden geleden heeft hij dit aan zijn vriendin verteld, omdat hij niet meer wist wat hij er mee moest. Ze hebben er toen voor gekozen om samen hun relatie te verbeteren. Wat betekende: geen contact meer met mij buiten het werk. We bleven stiekem smsen, het lukte ons niet om het contact te verbreken. Zijn vriendin is hier gisteren achter gekomen en was gigantisch kwaad. Weer kiezen ze voor elkaar en hij heeft me laten weten dat we nu dan echt geen contact meer kunnen hebben buiten het werk. Op het werk willen we niet dat het anders wordt dan dat het was. De gevoelens voor elkaar blijven. Ons toekomstbeeld is zo hetzelfde, terwijl dat bij hem en zijn vriendin erg verschilt. Ik snap de keuze niet, van hem niet, maar van zijn vriendin ook niet. Ik weet niet meer wat ik moet.
Verliefdheid op een ander heeft zonder meer gevolgen voor je relatie. Ik lees hier alleen voornamelijk over de negatieve gevolgen voor je eigen partner: door te kiezen voor een ander zou je jouw eigen partner pijn doen. Natuurlijk kan dit gebeuren, dus moet je ook goed nadenken over je beslissing. Wat ik alleen mis is dat er niks staat over de gevolgen voor je nieuwe vlam. Indien je vreemdgaat met hem of haar kan je nieuwe vlam ook gevoelens voor jou ontwikkelen. Voor diegene kan het dus ook pijnlijk zijn als je niet duidelijk bent of (uit schuldgevoel) toch kiest voor je partner.
Bovendien wordt je niet zonder reden verliefd op een ander. Als je niet gelukkig bent met je partner om goede redenen, bijvoorbeeld: omdat diegene weinig investeert in de relatie, geen aandacht voor je heeft of gemeen is, is er niks mis mee om te kiezen voor een ander waarbij je wel gelukkig kunt zijn.
Niets mis mee, verliefdheid hoor. Haha maak er toch geen probleem van en geniet van de chemie der chemische stoffen die dan plaatsvind! Maar raak niet verslaafd aan die man of vrouw!
ik ben stapel verlieft op een jonge maar ik weet niet of hij mij wel ziet staan wat moet ik doen
Wat voel ik me vreselijk ellendig. Helemaal verliefd en vreselijk schuldig naar mijn eigen man.
Gerard kende ik van 12 jaar terug, we hebben toen een kortstondige relatie gehad, maar omdat hij getrouwd was, heb ik het toen verbroken. Omdat ik wel hopelijk verliefd op hem was, en ik dacht dat hij me als een “prettige genotje” zag.
Na een zoektocht van 12 jaar heeft Gerard me weer terug gevonden op facebook. We hebben eerst gezellig gemaild en ge-sms-t, en daar vertelde hij me ook dat hij destijds en nu nog steeds verliefd op me is gebleven. Voelde de kriebels alweer in mijn buik. We spraken af, en de dag erna kreeg ik een sms-je dat hij het contact moest verbreken omdat zijn vrouw erg argwaan had gekregen om het feit dat hij had gelogen waar hij was (ze kwam er achter dat hij niet op het werk was).
Hij vind het vreselijk, maar wil niet zijn huwelijk op het spel zetten.
Gatver, wat voel ik me ellendig !!! Ook tegen over mijn eigen man. We hebben het wel goed, maar delen al 8 jaar lang het bed niet meer. Leven als broer en zus bij elkaar langs. Erg frusterend allemaal !!
ik voel me schuldig tegen over me vriend waarmee ik al 5 jaar samen ben en 4 jaar samen woon.
Het kwam allemaal door me jeug-liefde.. en toen der tijd me beste vriend! al vanaf dat ik 13 was ging ik met hem om! elke keer met elkaar dan weer niet weer wel beetje knipperlicht en tog steeds weer bij elkaar terug!
hij kreeg toen der tijd een vriendin waar door hij mij niet meer mocht zien! bijna 2 jaar geleden kwam ik hem tegen en was weer helemaal verliefd! terwijl ik ongeloofelijk veel van mijn vriend hou!!!
paar keer afgesproken ook waar me vriend bij was,, en ik was weer verliefd veel smsen msnen afspreken !!
tot op een avond we met elkaar naar bed gingen! het was geweldig ik miste hem.. wat nu??
ik bedrieg me vent dus al meer dan een jaar.. ik heb sex met allebij wil ze allebij niet kwijt??
help
ik ben bijna 25 jaar getrouwd 2 kids eigen zaak alles wat ik maar kan wensen heb ik .ik dacht dat mijn leven perfect was tot ik ging koffie drinken bij een klant van mij we kwamen aan de praat en we hadden een klik en een half uur later lagen we in bed .vanaf dat moment is mijn leven een hel want we zijn hopeloos verliefd op elkaar heb vlinders in mijn buik voel me gelukkig bij haar en zij ook bij mij als we elkaar niet zien voelen we ons kut.dit gaat nu al maanden zo we kunnen er haast niet meer mee leven het is zo moeilijk .zij is getrouwd 2 kids en ik ben getrouwd 2 kids eigen zaak een vof samen met mijn vrouw .we willen onze kinderen een scheiding niet aandoen maar zolangsamerhand kunnen wij het niet meer trekken.dit is voor ons een hel.
ik weet het niet meer HELP
Gemengde gevoelens….
Ik ben 21 en heb nu ruim 6 jaar een relatie met een man die ruim 20 jaar ouder is.. We wonen nu ruim een jaar samen, maar het gevoel dat ik ´iets´ gemist heb blijft heel sterk. Mijn vriend heeft nooit echt willen werken.. vanaf het begin van onze relatie heb ik meestal alles moeten betalen terwijl ik nog maar 15 was en hij dus al 25.. na veel kracht,pijn en moeite heb ik hem toch aan het werk gekregen en werkt inmiddels al 2 jaar. Daarnaast komt dat hij verschrikkelijk jaloers is en het niet leuk vind als ik met vriendinnen op stap ga.. hij geeft me dan een schuldgevoel waardoor ik toch minder met mijn vriendinnen afspreek..het doet me pijn zoveel op te geven en alleen maar omdat mijn partner zo irritant jaloers is. Een voorbeeld: mijn overbuurman, een getrouwde man met kinderen is een aardige man, af en toe kletsen we buiten over koetjes en kalfjes, maar dan stuurt mn vriend een sms dat ik niet zo naïef moet zijn en dat de overbuurman meer wil.. terwijl die man al ruim boven de 40 is! deze knelpunten in mijn relatie komen dus telkens terug. Tevens hebben mijn vriend en ik nooit echte gesprekken, het gaat altijd over de dagelijkse dingen ‘wat eten we vanavond’, ‘hoelaat moet je naar school’, ‘hoelaat moet ik je ophalen’ en terwijl ik zelf wel graag over meer ‘serieuze’ onderwerpen wil praten. Ik weet dat hij geen prater is en dat blijkt dus ook als we ruzie hebben.. we praten zelden een ruzie uit omdat hij het allemaal maar ‘gezeik’ vindt.. en ik ben iemand die het graag wil uitpraten zodat we weten waarom we beide boos waren en dat we elkaar beter kunnen begrijpen..hij heeft me ook in het verleden geslagen als we ruzie hadden.. als ik beargumenteerde waarom ik iets dacht of deed en hij kon zich niet uitdrukken waarom hij vond dat hij gelijk had, dan loste hij dat op met zn handen en sloeg hij me dus. Gelukkig is het steeds minder geworden en heeft hij me al ruim een jaar niet meer geslagen..
Ik weet donders goed dat een man nooit een vrouw hoort te slaan en vice versa, maar ondanks dat durfde ik nooit weg te gaan bij hem.. Een ander punt dat onze relatie soms tot een hel maakt is dat hij al meerdere keren zijn hele salaris heeft vergokt door online te pokeren en stiekem naar het casino te gaan. Vorig jaar kerstavond..de avond dat we altijd bij mijn familie cadeautjes uitpakken met elkaar, kon ik hem niet bereiken..dat gebeurde wel vaker als hij iets deed wat ik niet goed vond: gokken. Ik wist dus eigenlijk al dat hij in het casino of een andere gokhal te vinden was.. maar ben hem niet gaan zoeken.. mn ouders waren ontzettend kwaad op hem en toen hij mij eindelijk ‘snachts belde om te vragen waar IK was..vertelde hij dat hij al zijn geld en 13e maand had vergokt! Ik wist niet wat ik hoorde.. dat was al de 3e keer van dat jaar.. omdat we dus samenwonen moesten de rekeningen betaald worden en heb ik mij dus in de schulden gewerkt om de huur en andere vaste lasten te betalen.. principieel had ik hem het liefst de stront in willen laten zakken, maar ik woon in hetzelfde huis met al mijn spullen en hoe moesten we de rekeningen dan betalen? hij heeft me het geld nooit teruggegeven en ik sta nu elke maand maximaal rood (2500euro)..
Vorig jaar heeft een jongen van vroeger (soort ex zeg maar) geprobeerd contact te zoeken.. maar dat heb ik afgewezen doordat ik bang was dat mijn vriend erachter zou komen.. maar dat mijn ex contact heeft proberen te zoeken is mij altijd bijgebleven.. en sinds een paar weekjes heb ik contact gezocht met hem, ik heb hem een mailtje gestuurd en zo zijn weer in contact gekomen met elkaar.. nu is het zo dat mijn ex en ik weer verliefd worden op elkaar.. maar ondanks dat ik hem ken toen ik nog maar 13 of 14 was voelt het heel vertrouwd weer met hem te mailen en te praten.. we hebben inmiddels beide uitgesproken dat we verliefd zijn op elkaar.. en uiteraard mail ik stiekem met hem, want als mijn vriend erachter komt dan zal hij mij gegarandeerd weer slaan..
Mijn ex en ik schelen 4 jaar, hij is echt heel lief, geinteresseerd en geeft me de aandacht die ik tekort kom bij mn huidige vriend.. we sturen foto’s naar elkaar en we sturen wel 20 mailtjes per dag.. hij heeft gevraagd of ik bij hem wil komen in amsterdam (ik woon zelf helemaal in brabant) dus dat is erg ver van mijn familie.. maar ik denk echt dat ik gelukkiger met hem kan worden dan dat ik nu ben met mijn vriend.. weet alleen niet of ik die stap durf te zetten.. We hebben alleen nog maar gemaild en gebeld en natuurlijk blijft het voor mij onzeker of de beloftes die mijn ex maakt ook daadwerkelijk waar wórden gemaakt.. zit dus een beetje in een dilemma.. weet niet of ik het leven,waar ik zo hard voor gewerkt heb zomaar moet opgeven voor een jeugdliefde…
Op dit moment zijn mijn verlangens heel groot om samen met mijn jeugdliefde te zijn.. en mijn vriend en ik hebben het niet slecht ofzo, maar ik ben niet gelukkig, gewoon ‘tevreden’..
Heeft iemand alsjebliefd een goede raad voor mij? alvast heel er bedankt!
in mijn bovenstaande verhaal staat dat mijn huidige vriend 20 jaar ouder is, maar dat is een typfout.. ik bedoelde dat hij ruim 10 jaar ouder is..
hoi gabrielle s.
jemig wat een heftig verhaal zeg!
Ik schrok er van zo en zo een man hoort je niet te slaan nee maar je ben nog zo jong.. de hele wereld ligt aan je open aan je voeten! Je lijkt wel gek om samen bij je vriend te blijven.. je ben ongelukkig en je heb je jeugdliefde terug gevonden.. heb je er al is met iemand anders overgesproken je ouder of een goede vriendin?
Als ik samen met zo man samen zou zijn zou ik me niet bedenken en weg zijn ( makkelijker gezegt dan gedaan)!
maar ken je niet voorlopig bij een vriendin of je ouders terug in huis gaan wonen? of gewoon met je jeugdliefde een keer afspreken? kijken wat jullie dan werkelijk voor elkaar voelen?
ik zeg alleen pas op je vriend,, zo iemand ben je niet waard je moet gelukkig zijn en niet bang en ongelukkig zijn..
Hoi Lady a,
Wat fijn dat je reageert op mijn verhaal!
Natuurlijk weet ik dat hij mij niet hoort te slaan, en het gebeurd ook niet wekelijks ofzo, maar in die 6 jaar is het niet te tellen op 2 handen zeg maar..
Ik kan er niks aan doen dat ik steeds weer voor hem val, want ondanks dat heeft hij natuurlijk ook zijn goede kanten heeft, hou ik van hem.. en het stomme is: ik heb heel snel medelijden met hem. En vraag me niet waarom want daar heb ik geen antwoord op… en tevens weet ik tot hoever hij mij gelukkig kan maken en ik denk veel gelukkiger te worden: of het nu met mijn jeugdliefde is of iemand anders. En het is niet te geloven, maar gister heeft hij dus weeeeeer al zijn geld vergokt..ik ben toen maar gaan nadenken en ben naar een parkeerplaats gereden om even uit te huilen en weer tot mezelf te komen..ik heb met mn jeugdliefde gebeld en hij heeft me getroost met zijn woorden (iets wat mijn huidige vriend niet zou doen) dus daar was ik heel blij mee.
Natuurlijk belde en smste mijn vriend waar ik was, maar heb daar niet op gereageerd..uiteraard kon hij niet geloven dat ik alleen naar parkeerplaats zou gaan om even na te denken over alles en dacht dat ik dus bij een ander was..heel irritant! Ik heb goed nagedacht en heb besloten dat dit niet langer gaat en dat ik mezelf al die tijd voor de gek heb gehouden door te denken: ‘als we een huisje hebben,komt alles goed’ maar die gedachte was te mooi om waar te zijn en nu is het nog moeilijker om de stap te nemen om weg te gaan omdat we in één huis wonen. het huis staat op zijn naam, maar 80% van alle spullen zijn van mij….
Ik kan inderdaad naar mn ouders gaan(die weten nu nog van niks) maar ik heb geen zin om er met hun over te praten, ik wil gewoon alleen zijn, maar dat zit er financieel nu niet in.. begin november heb ik met mn jeugdliefde afgesproken en gaan we even bijkletsen.. Ik heb alleen mijn beste vriendin verteld over mn jeugdliefde en ze was eigenlijk heel blij voor me, ze zei dat ze altijd al vond dat mijn huidige vriend en ik niet bij elkaar passen en dat ik er op sociaal vlak en ambities niet verder kom als ik bij hem blijf. Daarnaast zei ze dat ik moest oppassen voor mn jeugdliefde en niet alles kan geloven wat hij verteld, maar dat weet ik natuurlijk ook zelf.
Het liefst zou ik nu graag een een eigen appartementje willen,zodat ik even (geestelijk) tot rust kan komen.. maar ik kan nu niet extra gaan werken daarvoor omdat ik nu aan het afstuderen ben en al mijn tijd en energie daarin moet stoppen. Ik heb besloten dat ik weg ga bij mijn huidige vriend, want dat hij gister weer al zn geld vergokt heeft was de druppel die de emmer deed overlopen.. maar ik ga nu heel egoïstisch wachten totdat ik financieel in staat ben om mijn eigen appartementje of flatje te betalen..dan kan ik hier weg en verder werken aan mijn toekomst..
hoi gabrielle s
een hele moedige en hele moeilijke beslissing die je gemaakt hebt!
En je vriendin heeft gelijk je moet ook niet gelijk alles geloven wat je jeugdliefde je verteld!!
Jemig weer al zn geld vergokt!
en dat die je niet gelooft is niet normaal..
ik wens je heel veel succes met afstuderen en hoop dat je snel geld bij elkaar ken sparen voor je eigen plekje… en dat je alles op een rijtje kan zetten… Ik geef je groot gelijk en je moet ook altijd aan je zelf denken hoe egoistsche dat ook is!
ik wens je heel veel succes en zo aan je verhaal te lezen maak je een hele goede beslissing!!
en nu?
ik heb al 7 jaar up en down relatie met huldige. wij zijn nu wat je latrelatie noemt want hij heeft vorige jaar uitgemaakt. dat gebeurt wel te vaak en toch bleef ik bij hem terug komen. tot kort toe zie ik iemand die ik lang niet heb gezien. we zien elkaar regelmatig. ik ken hem volgens mij al sinds 2007 of 2008. ineens kreeg ik vlinder in mn buik. wat moet ik doen? die lieve man vergeten en verder met huldige relatie of…??
help me. alvast bedankt.
Heb nu bijna 18 jaar een vaste relatie, we hebben ontzettend veel meegemaakt samen, ik heb net als andere echt dat gevoel samen oud te worden.
Maar sinds kort ben ik verliefd geworden op een andere vrouw, ben zelf 38 jaar maar het voelt alsof ik weer een puber ben die voor de eerste keer verliefd is. Het gevoel is zo ontzettend verwarrend, ik wil mijn huidige vriendin zeker niet verlaten, we hebben het hartstikke goed samen, maar ik krijg die andere vrouw maar niet uit mijn gedachte.
Het probleem zit hem in het feit dat die andere vrouw het zelfde gevoel heeft en ook stapel verliefd is op mij, maar ook zij is getrouwd en ook nog eens kort geleden getrouwd al heeft ze volgens mij al iets van 10 jaar deze relatie met hem. We hebben onze verliefdheid ook getoond aan elkaar, we hebben heel intiem gezoend en lichtelijk (met kleding aan) gevreeen, maar geen “echte sex” gehad, maar we zijn allebei heel bang als we zo door gaan dat die “echte sex” er wel gaat komen.
We bellen en sms’en constant met elkaar waardoor opeens mijn mobiele telefoon rekening wel heel hoog is, terwijl ik al jaren een constante vaste rekening heb. We voelen ons allebei enorm schuldig en beloven telkens weer niet te bellen/sms’en, maar als ik niet bel belt zij en andersom, als we bij elkaar zijn kunnen we beide heel moeilijk van elkaar af blijven. En dit wordt alleen nog maar heftiger. De gevoelens die we hebben zijn veel te sterk, maar toch ook niet sterk genoeg om te zeggen we gaan voor mekaar en verlaten onze eigen partners. Want we houden echt nog heel veel van onze partners.
Er zijn teveel momenten dat we mekaar zien, gevoelsmatig kan ik haar niet genoeg zien, als we mekaar zien hebben we allebei dat puber gevoel van verliefdheid, het naar mekaar kijken gaat niet meer op de normale vriendschappelijke manier, terwijl we wel al een paar jaar met elkaar om zijn gaan op een gewone vriendschappelijke manier.
Ik denk steeds “wat mis ik in mijn huidinge relatie dat ik dit gevoel heb voor een andere vrouw” maar kan niet vinden wat ik mis.
Ik had ook nooit gedacht dat dit mij zou overkomen
Hey Gabrielle S & anderen!
Ik herken mezelf volledig in jou situatie! Zelf ben ik 19jaar en woonde niet samen met men vriend. Ik mocht ook helemaal niets. Niet eens weggaan met vriendinnen, zelfs mijn eigen klein nichtje zien was er teveel aan. Toen waren we even uit elkaar omdat ik ongelukkig was maar door zijn charmes was het niet veel later terug goed. Al heeft dit niet lang geduurd. Op ‘n avond gaan wij weg samen met de vrienden en in ‘n dronken bui heeft hij mij ook geslagen. Dit was voor mij teveel waardoor ik beslist had dat het niet verder kon en zijn we in alle ruzie uit elkaar gegaan.
Nooit heb ik er met hem over gesproken. Nu zijn we 7maand verder en heb ik hem onlangs terug gezien. Heelp! Ik ben opnieuw verliefd geworden! Binnenkort spreken wij eens af om te spreken over wat er precies is gebeurd maar vrees dat ik weer voor zijn charmes zal vallen!
Toch zie ik een relatie wel zitten, indien er heel wat zaken veranderen! Maar voor opnieuw geslagen te worden, ben ik bang! En dezelfde relatie opnieuw zal ik opnieuw ongelukkig zijn.
Zouden jullie hem nog ‘n tweede kans gunnen of zouden jullie het laten overvliegen?
Help mij!
Ik ben in augustus getrouwd en ben nu sinds 2 maanden verliefd op een andere man.
ik wil weg maar durf niet te zeggen dat ik een ander heb.
wat moet ik doen??
Ik heb 3 jaar een relatie woon sinds een paar maanden samen , ik ben heel erg verliefd op zijn beste vriend zn broertje ik kan die gevoelens niet onderdrukken de jongen waar ik verliefd op ben heeft ook gevoelens voor mij ik weet niet wat ik hier mee aan moet en heb nu vaak ruzie met mijn vriend ik kan hem zelfs niet meer knuffelen en dat soort dingen wat nu?
hallo allemaal,ik zit met een groot probleem, ik ben nu bijna 3 jaar getrouwd maar ik heb voor ik hem leerde kennen een man ontmoet met wie ik kort maar heftig ja mafg niet zeggen dat we iets gehad hebben maar voelde wel zo er waren lagns beide kanten gevoelens en we hadden het leuk samen hij was toen wel getrouwd maar nu na 5 jaar hebben we elkaar weer is gezien en alles was wer vertrouwd en hij waarschuwde me nog meis als je verliefd op me word zeg het me dan, ik beloofde het heel braaf maar nu heb ik een tijd geleden enorme ruzie gehad met mijn man wat mijn emmer deed overlopen waardoor ik naar me praat maatje ging dat is diezelfde man de week erop zat ik er weer en zijn we te ver gegaan hebben heerlijk gezoend ik ben weg gegaan de dag erna heb ik tegen mijn man verteld dat ik niet meer kon mijn gevoelens voor hem waren/zijn niet meer zoals het moet, hij was er kapot van ik ben toen weer weg gegaan en en nachtje bij me praat maatje geweest(op de bank) nnu afgelopen week op een dag ging ik gewoon langs zonder bedoelingen ofzo maar toen ik in de buurt van zijn huis kwam voelde ik gewoon weer de vlinders van toen, gedaan of er niks was maar uiteindelijk toen ik begon te klagen over me nek dat die helemaal niet goed zat begon hij me te masseren en van het 1 kwam het ander en we hebben zalige gevreeën/sex gehad ik ben kort erna wel meteen weg gemoeten helaas maar het was heerlijk het was vertrouwd net of het zo moest zijn of we bij elkaar horen die aantrekkingskracht is erg sterk, nu vanavond heb k em laten weten dat k em niet uit me hoofd kan zetten en dat dat me spijt, ik kreeg een berichtje terug sorry meis ik kan en wil niet verliefd worden op je en je bent getrouwd, dat komt letterlijk als een baksteen in me gezicht, waarom moet juist ik nu weer gevoelens voor hem krijgen en mag het WEER niet wederzijds zijn kunnen en gaan ik weet dat hij een ex vriendin heeft waar hij nog erg veel van houd en ze hebben besloten om tijdelijk uiteen te gaan en ik gun em alles zelfs haar ik hoop dat ie gelukkig word, ik ben nooit jaloers maar nu dat wil je niet weten ben tot alles in staat om het zo maar te zeggen, ik had nooit niks met hem mogen doen is vrijwillig gegaan maar voel me op het moment beetje gebruikt hij zal het nodig gehad hebben, hij is zo lief en mooi ook van binnen hij maakt iets bij mij los wat mijn man niet kan, wie kan mij helpen die man uit me hoofd te zetten ik word er een beetje simpel van sorry.
xxxx meis
hoi janine@ heb het zelfde probleem,zit al jaren niet goed in me vel met me relatie,hy is ooit eens weggegaan en zei hy hiekd niet meer van me..loog tegen mij en was by iemand anders,toen 10 jaar geleden hield ik zo ziels veel van hem en heb hem, terug genomen en zijn weer verder gegaan samen… heb zo veel ellende met hem meegemaakt en mijn vertouwen wat ik toen had voor dat geval is zo erg verdwenen en na 10 jaar nog steeds niet terug gekomen..ja hand gemeen is er ook in deze relatie niet meer zoveel als in begin ,maar toch hy kan soms niet van me afblijven met duwen en zo ,ja ik laat dat niet toe en duw/trap terug.. we hebben samen 2 prachtige kindjes na 5 miskramen …maar mijn liefde voor hem is zo ver en al zo lang verdwenen dat ik nog geen zin meer heb om met em na bed te gaan of zo…hy veweit me dat en ik kan niet met iemand na bed als er geen liefde meer is….heb em dat al vaak gezegt,ook met ruzie,s maar hy kan heel agri zijn en ben dan ook best bang voor zijn reactie,s….nu na jaren deze ellende te hebben …wordt ik verliefd al 1 jaar of zo nu veel meer als jaar geleden verliefd op een goede vriend van ons…heel fijn gevoel maar heel verwarrend ook… ga binnen kort verhuizen,en als ik verhuisd ben wil ik echt de stap gaan nemen om by me huidige partner weg te gaan,hoe weet ik nog niet maar wil niet oud worden met hem..me kindjes die me alles zijn hebben hier niets aan dat ik ongelukkig ben en steeds in de knoop zit met mezelf…nu ben ik dan toevallig verliefd ant worden op iemand die meer gelijke intresses heeft met mij dan me huidige partner…maar dat ik by hem weg wil,dat loopt al jaren…heb me al vaak voorgesteld hoe het zou zijn als ik alleen was met de kids…nou heerlijk …iedere keer denk ik ik wil alleen zijn… ik weet wel dat ik dit jaar nog ga kappen voorgoed met hem,wat dat met die ander wordt zie ik dan wel is niet direct van belang,maar vind hem wel ontzettend leuk …dus ook eventjes dillema…wens je succes,maar blijf niet in een relatie waar je niet gelukkig mee bent…
Ook ik ben erachter gekomen. Ben 10 jaar samen met mijn man en we hebben 2 lieve kindjes.Ben ook verliefd op een ander heb hem leren kennen met stappen.Ik ben vanaf het begin eerlijk tegen mijn man geweest en ik kan er met mijn man over praten.Hij heeft mij veel vrijheid geven naar die ander toe met de gedachte dat de verliefdheid minder of over zou gaan, niet dus werd alleen maar erger.Ik merk aan mezelf dat ik dit niet langer trek en dat ik knopen moet doorhakken.Ik wil echt voor 100 % voor mijn man gaan en we gaan er samen voor knokken.Ik wil het contact met die ander verbreken.Hij is vrijgezel dus hij heeft niks te verliezen.We kennen mekaar een paar maand dus zul je toch denken we komen er wel overheen. Ik hoop het zo.Dit is echt moeilijk.
Mijn man is een alcoholist… Al jaren drinkt hij teveel en al heel lang stoor ik mij eraan. En nu ben ik verliefd op een ander waar ik veel contact mee heb. We mailen/smsen dagelijks en mijn beste vriend zegt dat ik straal als ik over hem praat.
Wil ik weg, ik denk het wel. Ik geloof niet dat hij de noodzaak van het stoppen met drinken ziet, en ik heb er geen zin in om erbij te blijven kijken.. Maar hoe vertel je dat aan iemand? Hoe weet je dat je de juiste keuze maakt?
ik heb al 3 jaar een relatie..mijn vrouw heeft 1 keer overspel gepleegd toen we een jaar samen waren… ik heb het haar vergeven,dat dacht ik .. maar de gevoelens en gedachtes achtervolgde mij.. ik ben sinds kort verliefd op een andere vrouw uit mijn buurt die ik al sinds kleins af ken, zij is 4 jaar ouder dan ik (25) en ik heb al ruim een maand constant contact met haar. ook hebben we al regelmatig seksueel contact gehad.. maar elke keer als ik naar huis ga ben ik in gedachten.. want met mijn huidige vrouw gaat het best wel de goede kant op.. buiten de ruzies die we af en toe hebben.. en ik weet nu niet wat ik moet doen.. ik zie de andere vrouw zeker 4x in de week en denk de hele dag aan haar.. maar weet niet als ik mijn al 3 jaar durende relatie op moet geven voor haar..ik heb nu weinig contact met mijn huidige vrouw,de reden die ik haar gaf is omdat ik achtervolgd word door het verleden waar zij de fout in ging. en dat is ook zo , maar dat is in dit geval niet echt 100% de reden. maar ik weet dat ik haar breek als ik de echte reden vertel.. ik wil haar niet kwijt eigenlijk want we hebben echt heel veel meegemaakt. maar aan de andere kant kan ik me gedachten niet weghouden bij de andere vrouw die ik heb leren kennen. het klikt veel beter wat denkwijze en karakter betreft,en heeft naar mijn mening een mooier lichaam. maar met mijn huidige vriendin heb ik al ZOVEEL meegemaakt, en ze is ook erg geliefd bij mijn ouders,ze sliep erg vaak bij me,en ik bij haar. de familie kent ons al als stel. ik heb steeds grotere gevoelens voor de andere vrouw,met de dag word het erger.. wat moet ik nou ? kunnen jullie mij A.U.B goed advies geven ???
Beste Wmind,
Ik kan me precies indenken hoe je je voelt en heb het zelf ook meegemaakt. Verliefdheid is niet te te voorspellen. Ik snap dat je al meer hebt meegemaakt met je huidige vrouw, waar je momenteel weinig contact mee hebt, maar je moet leren het verleden achter je te laten (je wilt toch niet verder met je huidige vrouw, als je seksueel contact en aantrekkingskracht hebt van een andere vrouw waar je verliefd op bent) en in de toekomst durven te kijken (met andere woorden: je zit nu niet bij de juiste persoon, als je verliefd bent op een ander). Dat je al zoveel hebt meegemaakt is een mooie herinnering, maar in mijn ogen kan je met je nieuwe vrouw nog veel meer leuke dingen meemaken, als ik je zo over haar hoor praten.. klikt goed/goed karakter/mooier lichaam etc klinkt als de liefde van je leven. Het feit dat je meer gevoel hebt/verliefd bent op de andere vrouw en hele dagen aan haar denkt zegt genoeg. Geloof me als je elke keer als je haar ziet gek bent van haar, dan moet je de twijfels achter je laten hoe moeilijk het ook is en zal de kans van een geslaagde nieuwe relatie bijna 100% zijn, indien de andere vrouw ook verliefd is op jou, zou ik die kans niet laten gaan (denk zo: doe het nu, later kan je alleen maar spijt krijgen want zij zal niet maanden op jou wachten), en vertrouwen uitspreken naar je nieuwe vrouw en er helemaal voor gaan. Over de topic ‘’je ouders’’: dat is je thuis, zij horen je nieuwe vrouw net zo goed te verwelkomen, daar hoef je je niet voor te schamen of zorgen om te maken, het is tenslotte jouw gevoel en jouw vrouw waar je zo verliefd op bent.
Kortom mijn advies: leeg je hoofd met zorgen zo snel mogelijk, laat het verleden achter je, stap 1 is een must: laat je huidige vrouw weten dat je een mooie tijd hebt gehad, maar er een punt achter je huidige relatie zet omdat je niet meer verliefd bent en vertel eerlijk de reden (ook daar hoef je je niet voor te schamen, want je vertrouwt tenslotte op de nieuwe vrouw, eerlijkheid duurt het langst), en nu het belangrijkste: gun jezelf en je nieuwe vrouw geluk en verras haar met het nieuws dat je direct een relatie wilt starten samen, doe veel leuke dingen met elkaar. In het begin zal je worstelen met je twijfels, maar het is heel belangrijk die achter je te laten en vol te gaan voor de vrouw waar je verliefd op bent. Niet teveel nadenken, de weg volgen waar je verliefd op bent (wat wil je nog meer, denkwijze, karakter, lichamelijk klikt het.. dat beloofd veel goeds en ik zou ervoor gaan. Geloof me, over de twijfels kom je heen. Ik herken precies de situatie zoals je die omschrijft. Ik gaf om mijn huidige vriend, maar was verliefd op een andere man waar het goed mee klikte als ik bij hem was (zijn lichaam was mooier, en mn gevoelens werden steeds groter voor hem.. Ik werd er zo gek van en was bang dat hij mij niet meer zou willen als ik te lang zou wachten.. Toen besefte ik nadenken heeft weinig zin dat maakt me alleen maar gek.. Ik heb meteen een punt achter mijn huidige relatie gezet en heb mij 100% gericht op mijn nieuwe vlam waar ik verliefd op ben. Nadat ik een punt achter onze relatie had gezet bloeide ons nieuwe liefdesleven enorm, ik ben een jaar later nog altijd enorm verliefd. Kortom: doe jezelf een plezier, vertel de waarheid tegen je huidige vrouw, laat zien dat je je huidige relatie opgeef voor je nieuwe vrouw, nodig haar op korte termijn bij jou ouders uit zodat je ouders zien dat je serieus tegen de nieuwe relatie aankijkt en dat zal haar tevens gereust stellen, dan zal zij nog meer vertrouwen in je hebben, ga zo snel mogelijk voor je geluk bij je mooie/goed klikkende nieuwe vrouw. Ik hoop dat iets aan mijn opinie hebt. Leef je uit en doe er je voordeel mee.
Hoi, ik had precies hetzelfde, omdat ik hem ontzettend leuk vond en elke dag aan dacht ben ik er voor gegaan en heb ik me over het dilemma heengezet…wens je succes.
was je ook getrouwd ? en kinderen?
je huidige vrouw verdient een relatie met iemand die er 100% voor gaat. Als je dat niet (meer) kan bieden lijkt het mij inderdaad beter om efkes een time out te nemen (en eerlijk te zijn)
Ik vind niet dat je dan metteen met iemand anders moet beginnen. Neem eens wat tijd voor je zelf. Wat scheelt er aan de relatie dat je verliefd bent geworden op iemand anders?
Als je nieuwe vlam je echt graag ziet zal ze wel begrijpen dat je efkes tijd nodig hebt om alles op een rijtje te zetten. Verliefdheid blijft niet duren en na 3 jaar is een relatie anders als in het begin. Als je niet de tijd neemt kom je msn nog eens hetzelfde tegen en dat zou echt wel heel erg zijn. Je voelt wel als je er klaar voor bent.
Ook ik dacht dat dit mij nooit zou overkomen, maar het is dan toch gebeurd. Ik heb al 3,5 jaar een relatie met mijn vriend. Het ging altijd erg goed alleen de afgelopen tijd (half jaar) zit er echt een sleur in. Ik ben niet zeker meer of het wel wat word met ons in de toekomst, terwijl mijn vriend juist super enthousiast is. Hij wil nog steeds verhuizen, kindjes, uiteindelijk een koophuis etc. Ik heb het er al eerlijk met hem over gehad dat ik twijfels heb, alleen hij zegt steeds het komt wel goed. Maar zoiets komt niet zomaar goed, daar moet je aan werken en dat gebeurt nu niet. Nu ben ik anderhalve maand geleden verliefd geworden op mijn beste vriend. De liefde is wederzijds ( hij is al een paar jaar verliefd op mij) en ik word er helemaal gek van. We hebben al twee keer gezoend en zijn zelfs al een stapje verder gegaan. Mijn vriend weet hiervan, maar hij heeft het me vergeven wel met als eis dat ik het contact stop met hem. Dit is alleen echt onmogelijk, ik ben zo gek op mijn beste vriend dat ik diegene niet meer uit m’n hoofd krijg. We hebben tot gisteren gewoon nog contact gehad via msn en sms maar we hebben omdat ik het er echt heel erg moeilijk mee heb, toch besloten het contact even te verbreken zodat we beide kunnen nadenken wat we nu echt willen. Het is alleen echt moeilijk geen contact te hebben. Het maakt ons radeloos. We communiceren nu enkel nog via msn nicknames naar elkaar, zo heeft hij .. … .. = ik mis je in zijn persoonlijk bericht staan en ik … … … = mis jou ook. En via liedjes laten we weten hoe we ons voelen. Verder praten we niet. Het maakt me echt helemaal gek. Ik deel zoveel meer met mijn beste vriend dan dat ik met mijn vriend doe, dat het gewoon belachelijk is. Wat moet ik nu toch doen? Zit continue te huilen omdat ik het gevoel heb dat ik mijn beste vriend ga kwijt raken. Maar word onzeker als ik denk aan dat ik me huidige relatie stop zet omdat ik bang ben dat ik de verkeerde keus maak. Want ondanks dat het nu minder gaat tussen mij en me vriend houd ik nog steeds heel veel van hem. Zit er nog een kans in dat het goed komt of is het eigenlijk al afgeschreven? Ik zou echt heel graag jullie mening willen horen. Alvast bedankt.
Wat herkenbaar allemaal hier. En wat moeilijk idd, een relatie hebben en verliefd zijn op een ander. Ik heb al bijna 9 jaar een relatie en 3 kids.Zo op eerste gezicht niets aan de hand! Maar mijn man heeft nooit echt van knuffelen gehouden en doet op bepaalde manier veel voor me, en op andere fronten weer weinig. Na 2 rotrelaties met veel ellende is dit een hemel op aarde met deze man. Alleen mis ik gewoon soms de aandacht van hem. Hij heeft mij een paar keer virtueel bedrogen en ik vertouw hem nog steeds niet. Nu ben ik sinds najaar 2009 verliefd op een (ja ook al) ex. (al hebben we maar kort een relatie gehad) en alles lijkt leuk aan hem en met hem. We hebben niet veel kontakt en zien elkaar ook zelden maar als we samen zijn of chatten dan is alles mooi. Ik denk de hele dag aan hem en hij ook aan mij. Hij heeft ook een relatie maar blijft alleen maar bij haar omdat hij hoopt met haar een kind te krijgen. Hij weet zeker dat hij niet oud met haar wil worden en heeft vaak ruzie met haar. Maar hij weet dat ik geen kind meer wil en zijn vaderwens is te groot. Ik baal hier onwijs van maar gun hem ook zijn geluk. Zelf dacht ik al een paar keer aan scheiden, voor ik hem weer leerde kennen.Ook ben ik al eens eerder verliefd geweest en in de verleiding gekomen er meer mee te doen. Ik weet dus dat mijn relatie behoorlijk scheef zit. Maar wat is het moeilijk om de knoop door te hakken. Verstand zegt dat ik moet blijven (zekerheid, huis, kindjes) gevoel zegt: weggaan en met vriend proberen later iets op te bouwen. (eerst maar alleen gaan wonen dan met de kids) maar elke keer lijkt het juiste tijdstip er niet te zijn om het hem te vertellen. Probleem is ook dat hij nu veel meer toenadering zoekt, veel liever is dan anders. Anderen zeggen dat hij bang is mij kwijt te raken en daarom zo doet. Ik weet het gewoon niet meer!!! net als jullie zit ik een spagaat. Graag bij de een willen zijn maar de ander geen verdriet willen doen, en bang zijn om het zekere los te laten en bang zijn om spijt te krijgen. Pffffffffffffffff
Cassie, tja wat moet je doen? ik denk dat alleen jij de juiste beslissing kan maken. Verliefdheid kan ook soms tijdelijk zijn. maar zolang je kontakt houdt met je beste vriend zal die verliefdheid altijd tussen jullie blijven staan denk ik. Tijdje afstand houden is misschien het beste maar erg moeilijk, weet ik uit ervaring. Heel veel sterkte!!
Tja, laat ik mijn verhaal dan ook maar droppen, ondanks dat het net als alle andere verhalen hier op hetzelfde neerkomt: Wie moet ik kiezen?!?
Mijn lieve, trouwe, zorgzame man, die niets te gek is om mij gelukkig te maken. Zijn leven draait om mijn geluk…
Wij zijn jong getrouwd, hij was door zijn verleden al gevormd. We kregen vroeg twee kindjes en daarna kwam ik er achter dat het leven helemaal niet uit een grote boze wereld bestaat zoals hij hem ervaart… Het leven is zelfs ontzettend leuk! Ik krijg van hem dan ook alle ruimte om er van te genieten, als ik maar niet bij hem weg ga. Maar nu heb ik ruim een half jaar geleden iemand (een single) ontmoet met wie ik in de eerste instantie gewoon leuk flirtte, ik kende hem al langer. Ineens is het aantal smsjes explosief opgelopen en weten we onafgesproken van elkaar wanneer we op msn zijn. Binnenkort hebben we een ‘date’ staan om elkaar dan eens echt te ontmoeten.
Ik probeer de film terug te draaien; ben ik te vroeg getrouwd? Ben ik om de juiste redenen getrouwd?
Wat vast staat is dat ik ontzettend veranderd ben (al ver voordat ik deze man leerde kennen) en mijn man altijd dezelfde is gebleven. Geef hem een huis en tuin en geen geldzorgen en hij is gelukkig. Meer wil hij niet. Maar ik ben 30 en heb het gevoel aan het begin van mijn leven te staan.
Is het egoïstisch om voor mijn gevoel te kiezen en mijn man en kinderen verdriet aan te moeten doen? We hebben een fijn gezin, maar zou ik zonder onze kinderen ook nog genoeg hebben om met hem te delen?
Eén ding staat vast, mijn man is stapelgek op mij, maar is dat niet meer vanuit zijn onzekerheid (psychische achtergrond) en hang naar veiligheid?
Ik heb liever zelf pijn dan dat ik het hem aan moet doen. Ik weet ook niet of ik de verschillen tussen ons nu zo zie omdat ze zo zijn of omdat ik geprikkeld wordt door een ander… Zelf heb ik al eens tegen mijn man gezegd dat hij een andere vrouw moet zoeken omdat ik voor hem echt niet de liefste van de wereld ben. Het evenwicht is zoek doordat hij alles van mij af laat hangen…
Ik vond uit principe altijd dat je trouwt tot de dood je scheidt, en je niet zomaar voor iedere kriebel de handdoek in de ring moet gooien.
De drie keer eerder in de afgelopen twaalf jaar heb ik inderdaad geknokt voor mijn huwelijk, maar moet ik nu voor de vierde keer deze strijd voeren? Ik wordt er zo moe van…
De laatste keer dat mijn man weer in een depressie dreigde te raken knapte er iets in mij… ik had geen zin meer om hem uit te put te praten…
Mijn man en ik zijn compleet tegenovergestelde karakters; met die andere man heb ik zoveel raakvlakken en staan we op zo’n gelijkwaardige manier in het leven… Het lijkt alsof het een verlichting zou zijn om nu eens een minder complexe relatie te hebben…
Maar kan ik mijn man die pijn aan doen. En mijn kinderen natuurlijk, alhoewel ik nu nog zo naief ben te denken dat we er samen uit zullen komen met de kinderen, ik heb er geen enkel belang bij daar ruzie over te maken, nogmaals, we hebben een fijn gezin en hij is niet minder zorgzaam dan ik voor de kinderen. Ik kan me ook niet voorstellen dat we een strijd over hun hoofd uit zouden voeren.
Wat is wijsheid? En welk gevoel is het juiste??
Hallo,
Heb soort gelijke situatie meegemaakt, ben jong getrouwd met een vrouw met een ontiegelijk zwaar verleden, wat haar overkomen is wens je niemand toe,
Hierdoor was zij niet altijd makelijk om mee te leven en ik, ik was altijd de vrolijke door een rose bril tegen de wereld aankijkende jongen.
Vroeger toen ik jong was hoopte ik altijd om zo’n liefde te vinden die je som’s op tv ziet en die in liedjes bezongen worden, maar echt gevonden had ik die nooit en dacht ook niet dat ie zou komen dat het uberhaupt bestond.
Toen ik mijn vrouw tegenkwam klikte het gewoon heel goed en kwam de verliefdheid opgang, echter nadat ik haar net een paar weken kende overleed haar moeder door drank misbruik, en hoorde ik ook van haar incest verleden.
Ik had groot respect voor haar zeker hoe ze met dit alles omging.
Maar de tijd was zo hectisch (opname) (zelfmoord pogingen) dat er voor verliefdheid bijna geen tijd was en toen gebeurde het, ze raakte zwanger.
Ze heeft me de kans gegeven om weg te gaan, maar zo zit ik niet in elkaar dus ik bleef.
We zijn getrouwd, 23 jaar bijna nu en hebben in totaal 2 kinderen gekregen, welke inmiddels op eigen benen staan.
Ikzelf had toch zo’n gevoel dat er iets miste we levenden op automatische piloot, wel een goed leven maar toch ik had het idee dat we bij elkaar waren omdat het zo hoorde.
En toen na meer dan 30 jaar kwam daar de vrouw, de liefde waar ik vroeger van gedroomd had, ik zal verder niet in details treden want die doen er niet echt toe, maar het was bijna een psychotische liefde waar ik geen halt aan kon geven, ben ook voor the whole nine yards gegaan met alles erop en eraan, uiteten, haar door het bos dragen tijdens een wandeling, gezellig uiteten het was eindeloos, en ja uiteindelijk zijn we ook met elkaar naar bed gegaan.
Maar zoals altijd is er geen free lunch, ik werd verzwolgen door schuld gevoelens tijdens die periode en heb mijn vrouw alles opgebiecht was toen nog niet met mijn vriendin naar bed geweest.
Maar de ontsteltenis die ik toen zag in mijn vrouw haar ogen die ging me door merg en been, tuurlijk gaf ik nog veel om haar, en dit verdiende ze niet.
Maar om een heel lang verhaal kort te maken ik heb uiteindelijk mijn vriendin met pijn in hart en ziel, weggestuurd en heb haar toen voor de rest echt keihard genegeerd want ja dat had ik nog niet verteld, ze werkt namelijk bij het zelfde bedrijf als ik en kon ik haar regelmatig zien als ik wilde maar ik wist als ik dit wil doen stoppen (ik wist namelijk dat ze nog steeds heel graag met me verder wilde) is dit de enigste manier ik kan mijn vriendin, mijn vrouw en mijn kinderen dit niet meer langer aandoen, ik weet dat ik mijn vriendin heel hard heb gekwetst en dat ze nu niks meer van me wil weten daar heb ik bewust voor gekozen en op aangestuurd, maar o wat doet het soms nog pijn zelfs na meer dan een jaar nog, soms als ik haar onverwacht tegenkom slaat mijn hart een slag over maar ik weet dat dit over is en dat het beter is voor iedereen.
Het gaat nu weer goed tussen mijn vrouw en mij wij passen bij elkaar door alles wat we mee hebben gemaakt in ons leven ik ben niet meer de jonge die alles door een rose bril ziet en altijd maar vrolijk is nee ik ben veranderd… en mijn ex vriendin dat is een kopie van degene die ik vroeger was en ik had dit waarschijnlijk alleen maar stuk gemaakt ze is beter af zonder mij, dit weet ik wel zeker want ze heeft inmiddels een nieuwe vriend en het schijnt heel goed te gaan.
Maar toch wil ik dit hele beknopte verhaaltje uit de moeilijkste tijd van mijn leven afsluiten met een bedankje voor mijn vriendin dat ze me toch een keer in mijn leven heeft laten voelen daar waar ik altijd naar opzoek ben geweest.
Ook ik zit in een benarde situatie. Heb bijna 8 jaar een relatie (ben 23) en ben sinds een maand verliefd op een van men beste vriendinnen. In mijn relatie heb ik niet echt problemen, alleen weet ik niet hoe het voelt om met iemand anders te zijn want ben nog steeds bij men 1e lief. Daarom begin ik ook te twijfelen of mijn relatie nu echt de beste is, omdat ik het dus niet kan vergelijken. Wat moet ik daar nu mee? Er zijn geen echte problemen in mijn relatie maar ben wel smoor op die ander. Alle advies is welkom!
Ook ik weet echt niet meer wat ik moet kiezen,
ik ben eigelijk al 4 jaar verliefd op iemand waar ik geen relatie mee heb en wederzijds is dat ook zo, de kriebels in me buik vliegen echt zo hard door me buik van links naar rechts van onder naar boven.
Maar mijn eigen relatie lijkt compleet, ik ga binnenkort verhuizen en samen wonen er zijn dus grote plannen om veder te gaan in de toekomst maar ik twijfel, ik twijfel omdat ze behoorlijk dominant is en er moeilijk valt te praten, over somige dingen dan. ook in ruzie,s kan ik moeilijk haar de baas zijn ook als ik laat zien dat ik echt ballen heb en flink tegen haar in ga wordt het van kwaad tot erger, bovendien heb ik er geen zin in om er constant over heen te moeten komen zo zit ik niet in elkaar.
Ook in het verleden heeft de relatie een deuk op gelopen op dat er een ander in het spel was, en vaak roept ze in ruzie,s dat het dan maar uit moet zijn wat ik aan de ene kant helemaal niet wil. maar aan de andere kant als ik aan me verliefdheid denk ben ik me huidige vriendin even helemaal vergeten.
dat andere meisje geeft me een speciaal gevoel en acepteert me zoals ik ben.
het echt zo moeilijk ik ben echt zo erg in de war en van slag ik voel alles door elkaar.
maar wat is nu echt de juiste beslissing? komt die er ooit een goeie beslissing?
Ik weet het gewoon niet meer ik ben de weg helemaal. terwijl ik altijd zo zeker van mij zaken ben.
ik hoop dat iemand mij advies kan geven.
Ik denk dat je diep in je hart wel weet wat je moet doen, luister naar dat kleine stemmetje, liefde is elkaar in je waarde laten en onvoorwaardelijk.
Maar echt boven alles wees eerlijk tegen elkaar hoe moeilijk en pijnlijk het ook is.
help
ik heb ruim 8 jaar een relatie zijn al enige tijd verloofd maar zins kort heb ik iemand leren kennen en voor het eerst voel ik weer de vlinders in mijn buik denk ik 24 uur per dag aan hem en ik wil gewoon bij hem zijn.Wij hebben zo veel gemeen vergeleken met mijn partner, en mijn vriend en ik maken om elk stom klein dingetje ruzie ik vand hem irri, vervelend en wil nu al niet eens bij hem liggen. Het probleem is hij woont in amerika heeft 3 kinderen en is gescheiden ik heb hier mijn huis mijn vriend mijn fam me dieren en ga zo maar door. ik weet niet wat ik moet doen alleen vrienden blijven kan niet en wil ik ook niet maar ik hou wel van mijn vriend alleen mis ik gewoon het geen we hadden en dat heb ik hem zo vaak gemelt maar hij verranderd gewoon niet. moet ik dan een ticket kopen en wat zeg ik tegen mijn vriend ja heb gevoelens voor een ander en ik wil nu naar hm toe vliegen om te kijken of het echt wat wordt dat kan toch niet. Helppp
Een pas klaar antwoord voor iedereen is er niet Daphne ik wou dat ik hem had, helaas.
Ik kan alleen spreken uit mijn eigen ervaring en dat is dat ik niet mijn bestaande relatie zomaar kon omzetten naar een andere ik heb het allemaal gedaan namelijk vrijwel van het ene op het andere moment.
En dat pakte voor mij niet goed uit, totaal niet kreeg enorme schuld gevoelens wanneer ik bij mijn vriendin was geloof me dat wil je niet want dat kun je niet maken tegen je vriend/vriendin.
Het verschild natuurlijk van situatie tot situatie maar in mijn geval was ik met mijn huwelijk nog lang niet klaar dat was waar ik eerst ECHT voor moest vechten, en pas dan als het dan echt niet meer zou gaan dan is het over.
Jou situatie is een beetje vergelijkbaar met mijn ex vriendin zij was getrouwd en ja ook 2 kleine kinderen, haar man tja hoe moet ik het zeggen verwaarloosde haar eigenlijk daar kwam het wel op neer maar hij was en is nog steeds een goede vader voor z’n kinderen.
Mijn ex vriendin had al mening gesprek gehad met hem maar hij veranderde niet in z’n gedrag het ging op een gegeven moment zo slecht dat ze echt ieders apart hun leven leiden.
Waarom zeg ik dit, nou pas nadat haar man op een gegeven moment mijn emails aan zijn vrouw zag toen pas was hij op slag wakker, toen pas besefte hij echt wat ie had laten liggen, echt het was een drama zo erg dat ik nb met hem had te doen, echter toen was het te laat.
Sommige mensen zijn echt een hele duidelijke wakeup call nodig om in te zien hoe ze ergens voor of in staan.
met andere woorden wees eerlijk zoveel je kan hoe moeilijk het ook is.
En echt liefde is het moeilijkste wat er is in het leven tenminste voor mij wel.
Veel sterkte en wijsheid.
Ik ben 19 jaar gelukkig gehuwd met mijn eerste liefde. Hij heeft iemand anders leren kennen waar hij zich heel goed bij voelt.
We hebben samen 2 prachtige kinderen zijn gezond en hebben een eigen huis.
Maar opeens ben ik geen goeie meer mijn studies en opleidingen zijn niet goed ik ben iemand die niet luistert alle kortom een heel blad vol heb ik gevonden hij houd nog 53 % van mij maar boven al zijn nieuwe vriending is alles lief attent is leerkracht dus een goede opleiding alles wat je wilt alleen is ze geen goede huismoeder dus van haar houd hij 77%.
Ik zie mijn man nog graag hij kan ons dit niet aandoen wat moet ik doen hem zeggen dat ik het blad heb gevonden ruzie maken wil ik niet praten maar hij zegt dat hij niets te vertellen heeft zo daar sta ik weer.
Wie heeft mij goede raad.
Ik zit aan de andere kant van de twijfel. Mijn vriendin en moeder van ons zoontje van anderhalf heeft me verteld dat het gevoel voor mij bij haar weg is. Ook is ze verliefd op een andere man. Deze man is tevens haar collega en dit zal het afstand nemen zeer moeilijk maken.
Ze zegt dat ze rust nodig heeft en alleen wil zijn om te kijken of het gevoel voor mij weer kan terugkomen en dat die verliefdheid daar helemaal los van staat.
We hebben een week geprobeerd door gewoon samen te blijven, maar dat werkte niet. Ik werd natuurlijk opgeslokt door verdriet en dat maakt het nadenken voor haar niet makkelijker. Daarna is ze nog een weekje in een vakantie huisje geweest maar ook dat is geen ideale situatie voor onze zoon.
Aangezien hij toch al 2 dagen per week bij mijn ouders is en dat voor hem net zo thuis is als bij ons thuis heb ik besloten om bij mijn ouders in te trekken. Samen hebben we besloten om een (tijdelijke??) punt achter de relatie te zetten. Dat maakt het voor mij namelijk makkelijker, komt het goed is dat meegenomen maar ik kan wel al wennen aan het andere uiterste.
Zij zegt nog steeds niet te weten wat ze wil, maar alleen zijn voelt goed voor haar.
Maar dat is nou net mijn probleem, ze is niet alleen. Zij heeft een verliefdheid die haar leegte opvult. Hoe kan ze nou over ons nadenken als ze steeds verlangt naar die ander. Die “ander” heeft ook een gezin met twee prachtige kindjes en het gevoel is wederzijds.
Ik twijfel soms of ik niet hem een berichtje moet sturen zodat hij zich realiseert waarmee hij bezig is. Een gezin is al kapot, misschien kan ik het andere nog helpen? En misschien realiseert hij wel dat hij niet bij zijn vrouw en kinderen weg wil en stopt hij met het contact. Maar ik weet dat ik mijn ex totaal tegen me zou keren mocht ik dat doen…
Ik weet het niet meer, het gevoel dat ze niets meer voor mij voelt is erg, maar het idee dat ze chat en afspraakjes maakt en daardoor niet aan “ons” kan werken maakt me helemaal gek.
Wat kan ik doen?
Aan alle mensen die verliefd zijn op iemand buiten hun relatie: je wereld gaat kapot als je breekt met hem. Je wereld gaat kapot als hij breekt met jou . Er is geen alternatief voor verliefdheid . Je kan het niet vervangen door wat men noemt ” we zullen vrienden blijven”. Maar alleen als je huidige relatie slecht is raad ik aan in te gaan op je verliefdheid. Het breken met je huidige partner en je over te geven aan je liefde voor die nieuwe persoon is geen waarborg op geluk. Die verliefdheid is eerst en vooral een oogzieket. Je projecteert die persoon als iemand die perfect is . Eens komt het moment dat die persoon niet reageert zoals je het eigenlijk graag zou hebben. Maar dat kan je niet zien als je verliefd bent. Je ziet hem of haar als een projectie van je eigen wensen. Zo is die persoon niet. Ikzelf ben 40 jaar getrouwd . Ook ik denk nog aan een vrouw die ik tien jaar geleden eens ontmoette nadat we een jaar gechat hadden. Die vrouw is nu 60 (ik 63) en is nu verliefd op een man van 47. Ben ik jaloers ? Misschien. Maar als ik naar haar huidige foto’s kijk zie ik ook dat ze niet meer de uitstraling heeft van 10 jaar geleden . Ik ook niet trouwens. Mijn vrouw ziet er even goed uit. Ze zaagt wel af en toe maar dat is uit bekommernis uit liefde eigenlijk. Wat ook een voordeel is , is dat mijn vrouw en ik dezelfde kinderen en kleinkinderen delen. Maar misschien ben ik wel ouderwets . Wat ook belangrijk is . ik ken mijn vrouw sinds ik 16 jaar was en zij was 13. Zij is franse en ik moet toegeven dat het verschii in taal ook een probleem geweest is . je kan niet alles verwoorden in een andere taal
Nu mensen, denk goed na. Ga niet over een nacht ijs . Ik wens jullie allemaal gemoedsrust want dat is wat mensen het meest ontberen als ze verliefd zijn . jonas
ik ben gevraagd door een goede vriend van mij vrijdag ik durfde geen nee te zeggen dus zij ik maar ja maar ik ben al anderhalve maand verliefd op een jongen uit mijn klas die volgens mij nu heel jaloers is moet ik het na drie dagen uitmaken?
Tja dit allemaal lezend, treurig maar ook mooi. Kan alleen maar hopen dat er niet te veel verdiet is.
Ikzelf heb het meisje, inmiddels een mooie vrouw weer ontmoet waar ik 35 jaar geleden een relatie mee had. Onze breuk ging om familie redenen. We respecteerden toen die beslissingen doen dat nog steeds.
Wat is nu het geval, na die 35 jaar is er nog steeds die klik en geloof me nog sterker als eerst. Waar zit nu het probleem, we zijn allebei al jaren getrouwd hebben kinderen en zijn niet ongelukkig maar we weten dat er iets gaande is waarbij het geluk wat we nu hebben drastisch kan veranderen.
Please wie geeft ons raad om de juiste beslissingen te nemen.
Ammaaaaai, blijkbaar ben ik niet de enige met zulke problemen. We zijn nu 13 jaar samen en 8 jaar getrouwd, en een prachtige zoon van 2jaar. En ik ben verliefd geworden op iemand die ik 4 jaar geleden heb leren kennen. Eigenlijk is het nogal ingewikkeld, maar ga het toch proberen uitleggen, te meer dat ik misschien door het schrijven zelf ook tot verdere inzichten kom.
Ten eerste, sukkelt mijn vrouw sinds ik haar ken met haar gezondheid maar was toen nog geen echte diagnose gesteld, en zag er toen ook nog niks ergs in.Nu, geleidelijk werd het erger en erger, en ze kon dan niet meer werken. Ik nam dan 2 tot soms 3 jobs aan, om rond te komen. Maar meer en meer komt er die grotere druk op mijn schouders, die ik een tijd heb weggelachen, maar nu wel heel hard voel.
Ze was eigenlijk ook mijn eerste grote liefde, die gestart is met ineens een vonk. Ze was er, en ja verliefd van de eerste blik.
Maar gaande weg, is mijn liefde voor haar beginnen koelen.(wat ik me eigenlijk nu pas realiseer,) Denk ook om het feit, dat ik voorruit wil, maar door oncontroleerbare redenen,telkens precies blijf staan of zelfs achteruit ga.
Nu, 4 jaar geleden heb ik op een reis iemand leren kennen (ik was toen alleen op reis),we hebben onze email uitgewisseld en we hielden contact. Er was toen nog niks van vonk, was haar trouwens al vergeten toen ik terug thuis was. En het eerste contact was er pas na een aantal maand. En dan begon het steeds frequenter te worden van wekelijks tot zelfs dagelijks, maar bleef nog gewoon vriendschappelijk, tot er ik vorig jaar die verliefdheid over me heen kreeg. En het is wederzijds. Het is zo intens, dat ik zeker ben dat het niet zomaar een bevlieging is, en ik kan er met die persoon ook zeer open over praten.
En nu zit ik zo met grote dillemma’s, vragen, schuldgevoelens.
Die persoon wil ik al zeker niet verliezen, ik voel me zo goed, zo gelukkig als ik met haar praat. Lichamelijk contact is er niet(hehe, ze is Chinees, en woont dus heeeel ver)
Wat mijn vrouw betreft, ja, ik leef nu met haar, maar ik mis haar niet als ze weg is. Te meer heb ik liever dat ze niet thuis, dat ik alleen ben. We maken weinig tot geen ruzies, maar toch, voel ik me niet gelukkig en wordt zelfs slechtgezind. Komt dat nu door de andere persoon,, weet het niet, want voordien zoals bvb op die reis miste ik haar ook al niet, maar is dit jaar wel versterkt.
Dan ontzettend veel schuldgevoel, want, ik zou wel een zieke vrouw achterlaten. Wat voor een slecht persoon ben ik niet dan. En dat prachtig kind, hoe kan ik dat hem aandoen?
En ik zal door iedereen aanzien worden als de slechterik. Ja, ik weet het, misschien laat ik me teveel leiden door anderen. Ik ben bvb getrouwd voor de kerk, wat al compleet tegen mijn overtuiging druist.
Het kind heb ik haar geschonken, omdat ze al zoveel tegenslag heeft,maar toch was er in mij altijd die twijfel van doe ik hier goed aan?,
pfff, zeeeeeer lastig, Ik wordt er zot van. En alles lijdt er onder. Ik kan mij nog zo moeilijk focussen, Tja, tijd zal wel raad geven. Maar als ik nu mijn gevoel zou volgen, dan vrees ik dat ik een egoistisch slecht mens zal zijn. En als ik mijn verstand volg, ben ik misschien een grote dommerik die misschien dat meer geluk laat schieten. (pfff,het feit is, de toekomst die ik zag met vrouw is volledig weg momenteel, )
Wie wil reageren, goed of slecht, geeft niet, maar al dank bij voorbaat. Ben
Volgens mij zitten we allemaal in een dilemma. De grote vraag is: Wat gaan we doen?! Overgeven aan onze gevoel of luisteren we naar onze verstand.
Verstandelijk weten we allemaal dat een relatie niet over rozen gaat en ook bij de volgende relatie zal het zeker met ups en downs gaan. Vaak idealiseren we de personen waarvan we verliefd op worden, waardoor het gras inderdaad (in onze fantasie) groener is bij de buurman. Uiteraard versterkt dit weer het verliefdheidsgevoel. Degene waarvan wij idealiseren vervult al onze gemis en behoefte in onze fantasie, maar is dit werkelijk zo in realiteit?! Het gevoel waar we momenteel in zitten is zo intens. Een achtbaan van emoties… Tja erg moeilijk.
Ik zelf ben getrouwd en een half jaar geleden ben ik verliefd geworden op een getrouwde man. De getrouwde man had alvorens ik verliefd geworden was, aangegeven dat hij gevoelens heb voor me. De gevoelens die ik nu voor hem heb is zo intens, dat ik bang ben dat ik mezelf niet meer onder controle heb. Al met al ben ik heilig van overtuigd dat mijn huwelijk niet slecht is en dat ik hoogst waarschijnlijk iets in mijn huwelijk mis, waardoor ik gevoelens ontwikkel voor iemand anders. Als ik mezelf toe sta om aan mijn gevoelens te geven, dan doe ik veel te veel mensen pijn. Dus heb ik maar besloten om niet toe te geven aan de verleiding. Ik heb al het contact verbroken. Ik heb alles wat van hem is en alle berichtjes gewist, behalve de telefoonnummer, dat kan ik nog niet, maar dat komt wel met de tijd.
Het is ontzettend moeilijk en het doet zeer, maar het is beter dat maar 1 persoon pijn lijdt, dan veel meer mensen. Dit is mijn verhaal, wil niet zeggen dat dit een advies is. Wie ben ik om een advies te geven?! Ik zit zelf in hetzelfde schuitje. De vraag is: Wat is een goede keuze/beslissing?! Daar komen we misschien nooit achter…
Sterkte en succes in alle beslissingen die er genomen (gaan) worden.
Erg herkenbaar en respect dat je het contact hebt kunnen verbreken met de ander. Ik denk ook dat er iets miste in mijn eigen relatie waardoor ik verliefd werd op een ander. Al jaren heb ik avances genoeg van mannen en geen enkele moeite gehad deze te weerstaan. Echter, de laatste jaren heeft mijn man zich wat teruggetrokken. Hij ging savonds vaak boven op zn kamer zitten en ik zat dan alleen beneden. Ik ga graag uit, wat leuks doen met vriendinnen, maar hij had daar geen zin meer in. Ook is hij veel aangkomen wat hem niet aantrekkelijker maakt, terwijl ik altijd hard werk om er goed uit te blijven zien. Ik denk dat ik hierdoor uiteindelijk open heb gestaan voor de avances van een collega. Ik heb het besproken met mijn man en die is zich rot geschrokken. Hij is nu bezig met sporten/afvallen, we doen meer dingen samen. Verstandelijk zit het ook wel goed, want we hebben het 7 jaar heel leuk gehad. Alleen de laatste twee jaren waren mager. Maar nu zit ik dus wel met het probleem dat ik een partner heb die wil knokken voor de relatie terwijl ik ondertussen met een andere man in mijn hoofd zit die niets liever wil dan een relatie met mij. Contact verbreken is dus geen optie omdat we samen werken (we zitten bij elkaar op de kamer dus zien elkaar elke dag). Ook in de stad zien we elkaar regelmatig (omdat we dezelfde gelegenheden bezoeken). Ook ik ben dus in gevecht tussen verstand en gevoel. Het gevoel is zo emotioneel verslavend en spannend, maar is dat het waard om iets wat verstandelijk ook heel goed zit op te geven. Ik blijf er maar over piekeren en heb nog steeds geen wijsheid. Het niet nemen van een beslissing helpt ook niet, want de stress is nu zo erg dat ik er fysiek ziek van ben. Hopelijk pakt het voor jou goed uit, en vind ik ook nog de wijsheid om de juiste beslissing te nemen….
Ik ben 41 jaar, bijna 7 jaar een relatie van waar 4.5 jaar getrouwd. Dit is mijn derde huwelijk maar de eerste waar ik rust vind en mij zelf kan zijn. Ik heb vertroouwen gekregen in mijzelf en in relaties. Sinds kort is mijn man verliefd geworden op een andere vrouw. Een situatie die voor hem nu de derde keer is(twee keer in vorige relatie). Ik knok al weken om mijn huwelijk te redden, want ondanks alles, het gekwetst zijn, en totaal mijn vertrouwen verloren, wil ik hem niet kwijt. Ik hou gewoon van hem. Reden? Voor mij een bom, hij vind dat we verandert zijn en niet zo als 7 jaar terug. Toch wil hij niet scheiden, dus ik wacht gelaten af tot wanneer hij tot bezinning is gekomen.
Ik kan mijn verhaal hier ook wel tussen proppen. Mijn man en ik zijn een jaar geleden appart gaan wonen, we hebben een dochter samen. Ik ben bijna een jaar geleden de man van mijn dromen tegen gekomen. ikzelf 23, half uit elkaar, en een dochter. hij 40, 2 kinderen en al geruime tijd getrouwd. Op het begin steeds stiekem afgesproken. Hij ging zogenaamd weg voor zijn werk en ik kon makkelijk weg omdat mijn dochter bij haar vader was..
Een maand of 7 volgehouden, samen naar mallorca geweest, en na mallorca heeft hij thuis verteld dat hij verliefd was op mij.
Hij is weg gegaan, kon in een app van een vriend zitten en ik heb hem iedere week opgezocht. Ik voelde me zo gelukkig met hem, alles klopte, ik mis hem iedere dag en uit mijn hoofd zal hij nooit gaan. vorige week heeft hij me verteld dat hij zijn gezin een 2e kans wil geven.. helemaal gebroken ben ik, we zijn heel erg verliefd, houden van elkaar, en vooral elkaars maatje.
Ik krijg hem nooit meer uit mijn hoofd, ik ben nog nooit van mijn leven zo gek op iemand geweest als op hem. ik kan ook niet geloven dat het bij hem goed zal gaan, ik weet hoe gek hij op mij is.. ik woon al een jaar bij mijn moeder, het huis waar mijn ex en ik samen zouden gaan wonen is eindelijk ‘af’. Ik ga uit wanhoop maar terug omdat ik geen huis kan krijgen.. maar de liefde en houden is er niet meer. Dat is nu allemaal voor de mooiste man wie nu na een jaar met mij toch terug gaat.. ik voel me alleen en weeeig van binnen, en ik vraag me af of dit gevoel ooit weg gaat. denk het niet, vraag me af of het bij hem gaat lukken..
Hallo, ik ben 55 jaar en heb sinds kort een vrouw ontmoet waar ik krankzinnig verliefd op ben. Ik ben bijna 25 jaar getrouwd en heb geen kinderen. Mijn huidige vrouw is vaak ziek. Passie,sex en intimiteit moet ik hierdoor enorm missen. Onze relatie vind ik de afgelopen 14 jaar zo saai en kleurloos geworden. Je kent het wel man-vrouw relatie is broer-zus relatie geworden. Ondanks dat weet ik dat ze verschrikkelijk veel van mij houdt en echt alles voor mij over heeft. Misschien is het enorm zwak van mij maar op een gegeven moment heb ik besloten naar een prostituee te gaan. Niet iemand die dit echt als beroep heeft gekozen maar meer een amateur.Dit vanwege met het idee dat je van deze vrouwen toch niet veel te verwachten heb maar dan krijg je misschien ook nog wat menselijkheid. Na heel veel twijfelen besloot ik toch op een contact advertentie te reageren. Ik stond zo in twijfel maar op een of andere manier moest ik dit doen. Wat er toen gebeurde had ik niet verwacht. Ik kwam een doodnormale aardige vrouw tegen die ik gelijk aardig en leuk vond. Haar gezicht zag er vermoeid uit maar ook zo kwetsbaar bijna fragiel. De sex met haar was fantastisch, zoveel passie. Hoe raar het ook klinkt ik kon haar niet meer uit mijn gedachte bannen. Ik ben begonnen met haar te mailen. Eerst als een soort van maatje waar ik mee kon praten. Maar al snel kwamen wij er achter dat we wel degelijk gevoelens voor elkaar hadden al bij onze eerste ontmoeting. Nou doet zij dit werk niet veel en met een rede. Vanwege een financiële problemen moest zij dit wel doen om een executie verkoop van haar woning te voorkomen. Haar man nu haar ex vond het kennelijk normaal dat zij dit moest doen. Maar om een lang verhaal kort te maken, we zien elkaar regelmatig en zijn abnormaal verliefd op elkaar. Je doet elkaar ook beloftes waarvan je achteraf weet dat je ze eigenlijk niet kan waar maken. Ze weet dat ik getrouwd ben en dat mijn vrouw erg ziek is.
Ze accepteert dit en dwingt me nergens toe. Ik ben dit dubbelleven zo zat. Ik kan mijn huidige vrouw gewoon niet loslaten want toen ze nog niet zo ziek was had ik een goede relatie en ze was er altijd voor me. Maar enerzijds heb ik een geweldige vriendin die mij weer gelukkig maakt. Ik weet absoluut niet meer wat ik moet doen. Het enigste wat ik weet is dat hoe goed het ook voelt vermijdt het, want anders kom je in dezelfde situatie als ik.
Goedenavond allemaal,
Ik had een goede relatie waarbij eigenlijk alles goed ging we hadden een dochter van bijna 4 en een zoon op komst.
Kregen een nieuwe woning en ik was eigenlijk dol gelukkig.
Totdat ik een bedrijfsfeestje had waarbij ik meereed met een vrouwelijke collega welke al 7 jaar bij ons werkte.
Nooit had ik echt met haar gepraat en ik had eigenlijk nooit naar haar gekeken op een manier die ook maar iets met aantrekkelijkheid te maken had.
dit is vier jaar geleden en die avond was het nog niet zo laat en reed met haar mee naar huis, het feest was vroeg afgelopen.
Ze woonde vlakbij en ze vroeg om nog iets te
komen drinken bij haar thuis, haar man was thuis en ik zag verder geen problemen en vond het wel eens gezellig om haar wat beter te leren kennen.
Ook van haar kant was er niets aan de hand en het was gewoon even kletsen.
die avond zijn we tot 5 uur snachts door gegaan met praten en het was reuze gezellig.
De volgende dag kwam ik haar tegen met mijn vrouw en terwijl ik had gezegd dat haar man er die avond bij had gezeten want die kende ik ook (dit om mijn vrouw in ieder geval geen angst te geven dat er uberhaupt iets vreemd was gebeurd wat ook niet gebeurd was)
Vertelde zij met volle glimlach dat er haar vriend niet eens wakker geworden was van ons late gespreksavondje.(dat viel niet best natuurlijk leugen nr 1 van de honderden)
Weken maanden gingen voorbij en ik had verder geen gevoel voor haar, totdat ik een keer met haar mee fietste naar huis en ze zij dat ze nog nooit zo leuk met iemand had gepraat als met mij die avond. Dat voelde goed want met mij ex kon ik niet echt goed praten, in ieder geval niet zoals met haar.
op een gegeven moment terwijl mijn vrouw al 30 weken zwanger was, ben ik met haar gaan mailen en zelfs stiekem smsen, het werd echt spannend en ik vond haar steeds leuker worden. alle verhalen hierboven kloppen als een bus, maar het is zo spannend dat het verslavend kan worden en dus echt hopeloze verliefdheid.
We spraken zelfs af savonds en af en toe in het weekend. Het kon niet zeiden we nog het kon echt niet.
Maar we zoende en we vreeen en we hadden de tijd van ons leven en we hadden ons nog nooit zo gevoeld
Zij kon het niet meer aan en heeft verteld aan haar vriend dat het niet meer ging en ze was binnen een week in een huisje getrokken weg bij haar vriend. Het ging te snel veel te snel, ik wilde alleen nog maar bij haar zijn en de aantrekkingskracht werd steeds groter ik werd gek.
Ik had alles en ik had een zoon op komst het kon niet het kon niet!!!!!!!!!
Maar ik kon het niet meer stoppen voordat ze beviel van mijn zoon heb ik haar verteld dat ik echt niet meer aan kon en dat allles te zwaar werd, zwangerschap, nieuwe woning schoonfamilie die zich overal mee bemoeide, maar natuurlijk kon ik niet vertellen dat ik zwaar verliefd was, zwak maar hoe moest ik dat doen met een zoon op komst.
Tijdens de bevalling voelde ik wel weer veel voor haar maar de dagen ernaar dacht ik alleen maar aan haar, ik kon niet eens blij zijn met mijn zoon terwijl ik zo verliefd was op mijn dochter toen ze geboren was (en nog natuurlijk)
Alles was kapot en toen mijn zoon ook nog een huil baby werd (logisch na alle spanningen) ben ik nog twee maanden gebleven om voor hem te zorgen. ik was gemeen ik was verschrikkelijk en heb de kraamtijd totaal verwoest. het was voor mijn vrouw verschrikkelijk en een echte hel.
Maar ik moest weg dat was de enige manier om rust in het huis te krijgen en niet zon debiele gefrustreerde man in het huis te hebben rondlopen. Ik ging weg en ging naar haar niet meteen maar na twee weken bij mijn moeder te hebben gezeten ben ik naar haar gegaan.
mij exvrouw was er op een bepaals moment achter gekomen dat ik daar zat, ze is komen kijken en zat savonds in de tuin te kijken naar hoe zij om me heen dartelde terwijl ik niets deed en totaal kapot op de bank zat, we gingen naar buiten en zij volgde ons , ik liep hand in hand en mijn exvrouw zag het.
Ze smsde iets van, o hier zit je en met mij heb je nog nooit hand in hand gelopen.
ik schrok me kapot en ben achter haar aan gereden. ze stopte en ik ging naast haar in de auto zitten, ze was totaal in de war en was erg kwaad (logisch).
4 jaar zijn voorbij en ik zie mijn kinderen 1 x in de twee weken bij mijn moeder, ik heb nooit maar dan ook nooit durven vragen of ik mijn kinderen aan mijn nieuwe vriendin mocht laten zien of kennis te laten maken, ik heb 4 jaar lang alles blijven betalen voor mijn ex en vooral voor mijn kinderen. Ik heb mijn nieuwe huis van 4 jaar geleden nooit verkocht en zij wonen daar nog in. ik doe alles voor hun want ik heb alles kapot gemaakt. Nu wil mijn nieuwe vriendin niet meer met mij verder want het duurt haar te lang voordat ze de kinderen mag zien en ja natuurlijk het is lang maar mijn zoon gaat net naar school en mijn dochter is de klap net te boven en ik heb net het gevoel dat alles weer een beetje in orde is en tot rust komt.
ik heb nooit meer gezegd dat ik met haar nog samen ben tegen mijn ex om de rust maar te bewaren en geen ruzie te hebben met de moeder van mijn lieve kinderen.
Ik wacht liever nog een tijdje totdat mijn ex meer werk kan vinden en op zich zelf kan gaan wonen met ondersteuning van mij natuurlijk.
Ook wil ik graag dat mijn zoon het leuk vind op school en dat dat ook een beetje vertrouwd is, maar mijn nieuw vriendin wil hier allemaal niet meer op wachten ook omdat ik al veel beloofd heb aan haar in dit opzicht en het nooit waar heb kunnen maken. Nu is het uit en ik ben kapot, alles kwijt en vraag me nu af waarom wat heeft het voor nut gehad, en natuurlijk spijt spijt spijt !!!!!!!
Maar nog steeds voel ik veel voor mijn nieuwe vriendin en kan haar nog steeds niet loslaten, er is teveel gebeurd teveel ruzie teveel gezeur te veel laksigheid van mijn kant teveel manipulatie van haar kant, ik kan ook niet meer, maar toch weet ik dat ik van haar hou.
Dus bedenk je wel 100 keer voordat je hier aan begint het is de moeilijkste rit van mijn leven geweest en gaat na vier jaar nog steeds door. mijn advies: doe het niet zeker niet met jonge kinderen want je vergeeft het jezelf nooit meer.
Iedereen kan zeggen dat het een rede heeft en dat de nieuwe liefde zoveel meer waard kan zijn dan je oude vlam, maar probber met alles wat je hebt er niet op in te gaan en stop het direct. ze zeggen je word niet zomaar verliefd op een ander dan is er iets mis in je oude relatie, nou dat is in mijn geval niet zo geweest, verliefdheid is een duivel op je weg en het enige wat je hoeft te doen is er niet op ingaan.
Als je geen kinderen hebt ligt dat waarschijnlijk anders maar hoe dan ook wees altijd eerlijk en verlogen vooral je zelf niet.
Tjonge heftig ik heb echt met je te doen, hier was ik dus ook bang voor dat er zou gebeuren, en heb daarom met eindeloos veel pijn in mijn hart afstand van mijn vriendin genomen zoals ik heb verteld op 8-06.
We zijn nu inmiddels weer een aantal maanden verder na dat verhaal en soms zijn er periodes dat ik het er nog steeds heel moeilijk mee heb, die gevoelens van liefde en gemis, deze worden soms getriggerd , of door een liedje soms door iets op tv of zoals de afgelopen dagen met kerst of gewoon zomaar, dan zie ik haar ogen en hoor ik haar lieve stem in mijn gedachten.
Dan moet ik mezelf er echt toezetten dat ik niet achterom moet kijken maar vooruit, dit wordt makkelijker als ik even wat afleiding zoek en dit doe ik dan vaak met mijn zakelijke kant want dat werkt het best.
Tussen mijn vrouw en mij gaat het nu wel weer goed in ieder geval in het licht van wat er allemaal gebeurd is, zij heeft nog wel vaak last van het vertrouwen wat geschaad is natuurlijk maar ze is weer vrolijk, EN dat is me alles waard.
Maar toch denk ik soms wat als.. ik zal mijn vriendin nooit vergeten ze heeft mijn leven en de kijk daarop voor altijd veranderd ze heeft me gevoeliger gemaakt en laten zien wat het belangrijkste is in het leven, het leven zelf ook is het nog zo hard soms.
Soms denk ik had ik haar maar nooit ontmoet mijn vriendin dan had ik het nooit geweten maar uiteindelijk als ik het weer over moest doen dan deed ik het weer want het heeft me gemaakt wie ik nu uiteindelijk ben.
Het is beter om liefde gekend en verloren te hebben, dan om helemaal geen liefde gekend te hebben.
ik heb de verhalen gelezen ik nu een aantal maanden een stiekeme relatie met een man een vriend van ons ik ben 20 jaar getrouwd en had nooit gedacht dat mij dit zou overkomen maar ook mijn huwelijk is niet goed weleven als zus en broer en zijn huwlijk is ook niet alles maar we hebben afgesproken dat we bij onze partners blijven het doet te veel verdriet en nu weet niemand dit en er met iemand over praten kan niet maar ik hou wel van deze man en ik heb nu geaccepteerd dat het zo is en geniet van de momenten dat ik bij hem ben , is dit normaal deze reactie wie heeft er ervaring mee en kan mij advies geven
Mijn probleem is vanuit mijn positie onoplosbaar;
Ik heb een vriendinnetje, via internet maar toch, ik hou onwijs veel van haar. Nu vind ik een goede vriendin van me heel erg leuk, maar weet dat ik sowieso geen kans bij haar maak omdat ze niet op meisjes valt. (Ik ben inderdaad een meisje.) M’n vriendinnetje is zo’n schat, ik wil haar geen pijn doen. Maar het heeft me altijd al een beetje tegen de borst gedrukt dat we letterlijk nóóit bij elkaar kunnen zijn, straks klikt het niet als we elkaar in het echt zien ofzo, aangezien die vriendin me gewoon in het echt kent, ookal zal ze niet op me vallen, voelt dat toch beter..
Don’t know what to do..
hey iedereen, wat ik hierboven lees is allemaal zo herkenbaar… Al twee jaar heb ik gevochten voor mijn gevoelens voor een collega, en hij ook. De klik die we hebben is gewoon magisch… Na twee jaar van wegduwen en aantrekken, is het onvermijdelijke gebeurd en hebben nu enkele maanden een relatie. Ik ben getrouwd zonder kinderen, en hij heeft een vriendin en een dochter. We zien onze beide partners nog graag, maar kunnen elkaar niet laten gaan. Eigenlijk hebben we al twee jaar een emotionele relatie voor het fysiek is geworden en zit op alle vlakken goed. Vorige week vertelde zijn vriendin dat ze terug zwanger is… Mijn wereld stortte in. Hij vraagt om op hem te wachten. Natuurlijk kan hij zijn gezin nu niet in de steek laten… Zou ik ook nooit durven vragen, maar kan het niet helpen, ga eraan kapot… Ben echt radeloos. Kan er iemand me goede raad geven hoe ik hiermee moet omgaan of even een hart onder de riem steken, want niemand van mijn omgeving is op de hoogte… grts
Het kan ons allemaal overkomen, verliefd worden op een ander. Je houdt van je eigen man of vrouw, maar ook van de ander. Het gevoel hebben dat je niet kan kiezen. Een naar gevoel van vastzitten. Of je partner wordt verliefd op een ander. Opnieuw moeten leren om de ander te vertrouwen en om de ander te vergeven. Het maakt veel emoties los. Het uitgangspunt in de gesprekken is dat er drie mensen zijn met hun eigen verdriet die allen het recht hebben op aandacht voor hun gevoelens. Dit gevoelige thema kan zowel in workshops als in individuele coaching besproken worden met als uiteindelijke doel te komen tot een weldoordachte keuze. Zie voor meer informatie flintercoaching.nl.
Ik heb nu ongeveer drie jaar een relatie op afstand, ik heb mijn vriend in Japan ontmoet (op uitwisseling) en hij woont in de UK. Ik zie hem ongeveer iedere twee maanden, het is in ieder geval niet regelmatig. Toen ik nog studeerde zag ik hem soms 3 maanden niet en dan weer na een maand. Op een gegeven moment is de vlam gedoofd, We irriteren elkaar vaak en ik vond hem niet meer zo aantrekkelijk. Twee vrienden van hem zijn getrouwd en we zijn beiden naar die huwelijken geweest. De eerste keer vond het ik leuk om mee te gaan en eiste ik zelfs dat ik mee mocht naar de bruiloft, om gezien te kunnen worden als “zijn” vriendin. Destijds was ik ook nog weleens jaloers als ik hem op facebookfoto’s zag met allemaal andere vrouwen en heb ik hem gevraagd wie die vrouwen waren en of hij de fotos kon verwijderen. Sinds geruim een jaar (sinds dat ik terug ben van mijn wereldreis – alleen) denk ik anders over relaties en twijfel ik of ik ooit met hem wil trouwen en verder wil. Ik geef wel om hem, hij is lief, zorgzaam, sociaal, ik kan bij hem terecht met mijn problemen en hij geeft mij steun in moeilijke tijden. Qua maatschappelijke opvattingen liggen we niet altijd op één lijn en discussieren we veel. Sinds een jaar (geloof ik) vind ik hem niet meer zo aantrekkelijk/sexy.
Nu – sinds juni/juli – ben ik aan het flirten met een andere jongen (een vriend van mijn broer). Hij komt zo vaak over de vloer bij ons en we kijken altijd films samen. Tot voor kort zag ik hem echt als een vriend, maar we begonnen te flirten over whatsapp en facebook. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik hem leuk ging vinden en nog aantrekkelijker en echt verslaafd ben geworden aan hem te zien. Hij is een heel ander type dan mijn vriend, wat onafhankelijker en we discussieren niet zo veel, maar zitten qua maatschappelijke onderwerpen meer op één lijn. Ik veridealiseer hem denk ik ook, juist omdat ik zo verslaafd aan hem ben.
Daarnaast weet ik niet wat ik moet doen mbt mijn eigen relatie en of ik verder wil met die ander? Want dat gevoel van niet aangetrokken zijn tot mijn eigen vriend, was er al voordat ik mij aangetrokken voelde tot die ander.
What to do?
Ook ik ben verliefd geworden op een ander. Wat begon als een verhouding is zó uit de hand gelopen, hij heeft mij nooit beloftes gedaan en ik wist waar ik aan begon. Ik zie hem één keer in de maand omdat ik me anders teveel aan hem ga hechten. Hij weet dat ik van hem hou en hij geeft ook veel om mij, maar ik weet dat hij haar nooit gaat verlaten. Ik hoop altijd van wel, maar diep in mijn hart weet ik dat dat niét gaat gebeuren. Ik weet dat ik er goed aan zal doen om het te verbreken met hem omdat ik hier anders aan onder door ga. Nu heb ik daar de kracht nog niet voor, maar ik ga hard werken aan mezelf en geloof er ook in dat ik dan alle banden met hem kan verbreken. Ik kan dan voor mezelf kiezen en hier op terugkijken als een mooie ervaring en herinnering. Ik put veel kracht uit Jelle zijn positiviteit en voel ook dat ik al véél sterker ben geworden, maar het verdriet is óók groot. Ik geloof dat ik over die grens heen moet en dan kan zeggen, tot hier en niet verder, nu is het klaar! Ik hoop dat die grens voor mij gauw bereikt wordt.
Hallo allemaal, alweer een nieuw verhaal met dezelfde strekking. Ik,17 jaar getrouwd, 2 kinderen van 8 en 10. Door internet in aanraking gekomen met haar, 25 jaar. We spraken elkaar en binnen enkele dagen (uren?) klikte het heel goed. Inmiddels weet ze alles van me. Ons leeftijdverschil van 20 jaar is zelfs geen probleem voor haar. Al met al smoorverliefd op elkaar. we hebben elkaar nu 2 keer ontmoet en gezoend. Allemaal heel fijn. Maar nu de pijn die zo ongeveer ondraaglijk is geworden. Feit is dat mijn huwelijk sterk is, maar betere tijden heeft gekend. en dan de kindjes. Ik wil ze geen pijn doen, maar ik wil ook niet stoppen want verliefdheid zit heel diep. Ik verwacht geen oplossing van jullie, want die is er niet. Soms hoop ik dat mijn vrouw zegt dat ze zelf een ander heeft.. bedankt dat ik mijn verhaal even kwijt kan. iedereen die wil reageren. Graag!